De telefoon gaat. Pa en ma lagen net in bed, en ma zat weer vol fantasieën die ze bij haar man kwijt moest zo voor het slapen gaan. Enerzijds om haar eigen stress te verminderen. Anderzijds omdat ze altijd in competitie met zichzelf lag. Het doel van de competitie was haar man zoveel en ver mogelijk seksueel opgewonden krijgen, door hem erotische of seksverhalen te vertellen die ze zelf bij elkaar verzon. En de laatste tijd had ze het gemakkelijk. Want op een dag had hun dochter Esmee vriendin Chantal meegebracht. En die was er als eerste over begonnen. Die vertelde bij de nadere kennismaking namelijk dat ze ma snel beter wilde leren kennen, want dat het volgens Esmee snel de bedoeling zou zijn dat zij (Chantal dus) een nacht bij ma zou blijven logeren, terwijl pa dan een nacht bij Steef en Esmee zou gaan logeren. Doel van die logeerpartij; Esmee wilde een triootje met haar verloofde Steef en haar eigen vader omdat ze langdurig en goed dubbel gepenetreerd wilde worden. En bijkomend geilde ze gewoon op haar eigen vader, dus seks met hem moest er toch een keer van komen. En nu dat feit eenmaal op tafel was gekomen en ma had gezien dat het pa best opwond, was ze haar geile fantasie verhalen een beetje aan gaan passen. Maar vanavond moest de competitie even on hold want de telefoon ging.
Pa wist het meteen: Dit zijn grote problemen.
Want voordat hij op groen drukte zag hij dat het dochter Esmee was. En ze had niet naar Steef gebeld blijkbaar. Hey schatje met papa, wat is er lieffie? Pap, kun je mij komen halen? Ja hoor schatje papa komt eraan. Ben je nog op het feest? Hij kreeg geen antwoord meer. Na vele malen hallo zeggen, wilde hij net ophangen toen hij een vreemde mannenstem hallo hoorde zeggen. Pa werd meteen heel alert. Wie ben jij? Ow dag meneer, ik ben Jaq de eigenaar van de Vetpot. Het cafetaria tegenover de kerk in het centrum. Pa wist waar dat was en kende de man van gezicht. Waar is mijn dochter? Ehm die is op het toilet. Overgeven. Pa moest even nadenken. Is ze… Ze is toch niet dronken of onder invloed ofzo? Jaq had iets teveel tijd nodig om te antwoorden. Ik zoek naar de juiste woorden meneer. Maar misschien is het beter al u zo snel mogelijk komt, want ik denk dat er iets ergs is gebeurd. Ze heeft net al iemand meer gebeld en die heeft ze het hele verhaal wel verteld. En dat heb jij goed meegekregen Jaq? Ja sorry dat ging vanzelf. Pa meteen: Ik maak je geen verwijt kerel. Wat is er gebeurd Jaq? Weer was ie even stil. Ik ben bang dat ze slachtoffer van een groepsverkrachting is geweest. Vijf jongens van school. Ik heb de namen opgeschreven toen ze het vertelde aan de andere beller. Pa had zich inmiddels aangekleed en moest alleen zijn vrouw nog duidelijk maken wat er was. Ehm die vijf namen zou je me die even willen voorlezen voordat mijn dochter terugkomt van het toilet? Zekers het waren Jan de Groot en zijn oudere broer. En nog Bjorn, Alex, en Youri. Pa schrikt. Yoeri? Ja dat zei ze. Je bedoelt toch niet Youri van Dijk? JaJa, zei Jaq. Die komt hier geregeld en altijd met diezelfde jongens. Maar die kent ons Esmee al zijn hele leven. Vroeger was ie niet weg te slaan bij haar. Nee, dat weet ik zei Jaq. Want toen zat ie ook al in haar broekje, zo vertelde ze aan haar vriendin in het eerste gesprek. Maar daar komt Esmee net weer aan. Moet u haar hebben? Nee, sprak pa resoluut. Zeg maar dat ik er over zeven minuten ben en geef haar wat te drinken of wat ze ook maar wil. Nee, uiteraard geen enkel probleem. Ik zie u zo. Jaq wachtte tot de andere kant had opgehangen. Ma was er al helemaal van over de zeik. Wat is er in godsnaam met ons Essie gebeurd? Pa’s ogen schoten vol met tranen. Groepsverkrachting. Gebroeders de Groot samen met Björn Alex en Youri. Ma keek en verbijsterd aan. Onze Youri? Pa knikte bevestigend. Het is echt zo. Ze heeft het zelf gezegd. Bel jij even met de politie. Zeg maar dat die jongens van straat moeten, ook als ze het onverhoopt niet zouden hebben gedaan. Want als hij dit hoort gaan ze er vannacht nog aan. Allemaal en zonder dat je ze ooit nog terug vindt. Noem maar niet Steef’s naam. Ma knikte en pakte meteen de telefoon. Ze kreeg het bureau in de provinciehoofdstad. Maar geluk bij een ongeluk, wijkagent Sander zat op de meldkamer. En die kende ze. Sander goedenavond. Hey moeders, waarom bel jij nou toch? Er is toch niks ergs gebeurd? Jawel bibberde ma. Vertel eens heel gauw. Ma ging steeds sneller ademen. Maar ineens barstte ze: MET ZIJN VIJFEN! MET ZIJN VIJFEN GODVERDOMME!. Wat met zijn vijfen? Wie met zijn vijfen? Sander was niet in paniek maar schrok zich kapot. Alstublieft Maria, zeg het nou! Ons Essie godverdomme, ons Essie hebben ze gevat godverdomme. Oh my God, kreunde Sander. Wie?heb je namen? Jazeker heb ik namen!! Maar ik denk dat ik daar iemand anders voor bel. Ineens werd Sander heel rustig. Lieve Maria dat kun je niet doen. Dat mag je niet doen. Want dan ben je medeplichtig. Niks medeplichtig schreeuwde Maria. Want die vinden ze nooit meer terug. Precies Maria. En ik snap dat jou dat nu weinig boeit. Maar je kunt het ook Steef niet aandoen Maria. En Essie heeft niet voor niks haar vader gebeld hé? Die wil het ook niet Maria. Maria geef me die namen voordat hij ons voor is. Alstublieft Maria, echt ik smeek het je. Het zijn nog kinderen Maria. Die van de Groot, Björn Alex en Youri. Jullie Youri toch niet. Ja ons Youri ja. Maar je snapt dat dat ons Youri niet meer is. Uiteraard Maria. Waar is Essie? Jan is ze ophalen. Ze zit bij de Vetpot. Waar is Steef? Ik weet het niet Sander en ik durf’m niet te bellen. Nee ik ga ‘m nu bellen. Wij sturen een 25 man jullie kant op. Mijn collega Sophie belt zo bij jou aan. En als Steef thuis is brengen wij die ook naar jou. Want dan blijft ie misschien wel rustig. We kammen het hele dorp uit opzoek naar die vijf. En dan maar hopen dat ze ons eerder tegenkomen als Steef.
Maar het was al te laat…
Steef lag net in bed toen de bel langdurig ging. En Esmee was naar een feest. Hij pakte de intercom op maar op het video scherm was niks te zien. Plots klonk er een gedempte stem: Björn van Keulen, Alex de Jong, Youri van Dijk en de gebroeders de Groot hebben jou vriendin meegenomen naar de oude fietsenstalling achter de sporthal en haar daar met zijn vijfen verkracht. Ik dacht dat jij dat wel wilde weten. WAAR IS ZE!! Ze zit veilig in de friettent, en haar vader komt haar halen. Die is al gebeld. Ze durfde jou niet te bellen want ze was bang dat jij ze zou vermoorden… Hallo? Reken maar dat ik ze ga vermoorden. De tipgever pistte spontaan in zijn broek toen hij Steef zag. Want hoe kon hij in niet meer als een zwarte broek en legerkisten van negen hoog, zo snel achter hem staan? Je hootie, siste Steef. Zonder na te denken trok tipgever zijn hootie uit. En weg was Steef. In de verte klonken sirenes. Toen tipgever richting zijn huis liep langs de gevel van het flatgebouw, kreeg hij nog een keer de schrik van zijn leven. Wat ineens zat hij verstrikt in twee touwen. Ze van zich afschuddend, keek hij naar boven en telde de balkons. Het touw kwam van het negende balkon… Was hij blij dat hij niet in de schoenen van die jongens stond. Want hoe lekker Esmee ook was, het was je leven niet waard. Geen een vrouw.
Esmee moest het doen.
Inmiddels zat het bij pa en ma helemaal vol. Want de paniek was groot. De jongens waren nergens te vinden. Steef deed niet open. En dat ze touw gevonden hadden dat aan Steef’s balkon vastzat, hadden ze voor Esmee maar even verzwegen. We weten zeker dat Steef niet thuis is meisje. Dat moet je echt even van ons aannemen. De wat oudere brigadier probeerde vaderlijk over te komen. Esmee werd er zwaar pissed over. Jullie zijn niet binnen geweest, maar hij ligt zeker niet te slapen met de bel eruit? En ik mag ook niet naar huis. Er klopt iets niet en nou moet ik jullie kastanjes uit het vuur halen? Voorzichtig probeerde de brigadier het nog een keer. Maar Esmee jij wil toch ook zekerheid over waar hij is? Ze barstte in onbedaarlijk huilen uit. Helemaal niks wil ik ervan weten. Want jullie maken me gerust medeplichtig. Sophie had de sleutel. Maar Esmee, jij wil toch ook niet dat ie ze afmaakt toch? Dat is toch de reden dat je het niet wil weten? Hey schatteke, en je wil hem toch ook behoeden. Esmee pakte haar telefoon. Hij pakte meteen aan. Hey schatje. Zijn stem klonk anders. Waar ben je? Ik ben gaan lopen. Kon niet slapen. Werd onrustig. Ik weet niet precies waar ik ben maar ik ben volgens mij anderhalf uur onderweg. Hoezo. Is er wat gebeurt schatje. Moet ik me zorgen maken…. Ik ben bij papa en mama. Hij vroeg niet waarom. Steef kom je snel alstublieft. Want ze zoeken je. Steef zweeg. Schatje, ik zou niet willen… Maar ik snap het natuurlijk wel. Maar ik zie ook wat het je in je verleden gedaan heeft en dat is het niet waard. Snap je…. Ja ik snap het. Ik ben er zo. Klik, weg verbinding. Hebben we iets, vroeg de kapitein aan zijn technische recherche. Negatief, zijn telefoon valt onder de allerhoogste geheimhoudingslevels staatsgeheim. Iedereen wist wat er bedoeld werd. Notabene de Amerikanen met het beste leger van de wereld hadden hem al eens thuis opgehaald om hem vervolgens naar Afghanistan te vliegen zodat hij met een bevrijdingsactie 40 Franse diplomaten uit de klauwen van de Taliban had gehaald. In het diepste geheim had hij de hoogste Franse onderscheiding voor moed mogen ontvangen en stond er in zijn paspoort dat hij een held van het Franse volk was. Een Willemsorde was aangevraagd. 45 minuten later stond hij ineens aan de deur. Alleen Esmee zag het. Hij had kleding aan die niet van hem was. 100% zeker niet van hem waren. Niemand zei iets. Toen Esmee hem huilend in de armen viel, begon hij heel zachtjes tegen haar te fluisteren. Iedereen in de kamer hield zijn adem in. Maar al snel bedaarde Esmee. De gemoedelijke brigadier durfde het wel aan. Steef, wij willen jou eigenlijk even spreken. Ik heb jullie niks te melden. Zijn toon was vijandig. Nee, dat snap ik, maar we hebben een groot probleem en we dachten, met jouw ervaring en skills zou jij ons misschien wel op weg kunnen helpen. Ik blijf bij mijn vrouw. Die heeft mij harder nodig nu. Maar vertel maar, wat is het probleem? Nou, wij zoeken dus vijf gasten hier uit het dorp en we hebben volgens het tactisch plan gewerkt dus we zijn er zeker van dat ze deze sector niet uit zijn, maar er is daadwerkelijk geen enkel spoor gevonden. Ow, zei Steef uiterst onderkoeld, die komen morgen of overmorgen wel boven water. Weet je het zeker Steef? Ja 100% en je zult zien dat ze hier of daar wat schrammetjes hebben of wat onderkoeld zijn ofzo. Maar die komen wel terug. Daar ben ik van overtuigd. En als ze blijven zitten waar ze zitten vindt je ze toch niet. Je kunt beter afwachten. Als ze maandagmiddag nog niet terecht zijn, kom je nog maar eens praten. Dat weet je zeker Steef? Yep, 100% zeker. Dan vertrouw ik daar wel op. Instemmend gebrom van de andere agenten bevestigde wat iedereen wist maar niemand zei: Steef had ze en voor maandagmiddag zouden ze levend terugkomen.
Ik heb besloten met mijn werk te stoppen.
Nadat het huis weer van pa Jan, en ma Maria was, gooide Steef de mededeling op tafel. Ik ben het helemaal zat. Ik wil de stress niet meer. Esmee huilde van geluk. Want elke keer als hij wegging sliep ze niet of heel slecht. Net toen pa voorzichtig wilde gaan informeren naar de ongerijmdheden van de avond, ging de bel. Chantal vloog ma huilend in de armen. Ze schudde van de kou en de spanningen. Waar is ze? Enne, komen ze nog terug? Iedereen zegt dat Steef ze heeft afgemaakt en dat ze nooit meer gevonden worden. Alle ouders van die vijf en 200 man publiek staat bij Steef voor de flat. Ze willen antwoorden. Steef keek geïrriteerd. Ze kunnen de tering krijgen en ze mogen blij zijn als ze morgen hun lesje geleerd hebben. Want klassikaal onderwijs heeft in ieder geval niet geholpen. En opvoeden kunnen ze op die kutschool ook al niet. Iedereen in de kamer wist dat deze laatste drie zinnen pa moesten duidelijk maken waar de jongens waren. Want het waren rare opmerkingen en Steef had pa strak aangekeken. Die stond op en liep naar de de hal. Ik moet nog even… Hij maakte zijn zin niet af. Ja da’s goed, moet ik anders even meelopen? Steef acteerde slecht dat ie Jan wel wilde helpen. Nee niet nodig Steef, ik geloof dat ik er wel uitkom. Weer keek hij pa met zo’n rare blik in zijn ogen aan. En anders moet jij ook nog terug naar school Jan… Pa sprintte naar boven. Daar belde hij het nummer van brigadier Snor. Ga eens op of in de school kijken. Klik… Meer ontspannen kwam pa binnen. En iedereen ontdooide. Behalve Chantal. Ze kreeg een Whatsapp en vloog zo hard omhoog op het zoemen van haar telefoon, dat en iedereen ervan schrok en de spanning meteen terug was in de kamer. Ze keek heel lang naar haar scherm. Toen zette ze haar telefoon helemaal af. Ze kuste Esmee vol op haar mond en begon zich ineens helemaal uit kleden. Ze hebben de jongens gevonden. In de school. Ze waren opgehangen maar niet dood. En wel stuk voor stuk helemaal in elkaar geslagen. Tot ieders verbazing ging spiernaakte Chantal niet tegen Esmee aan liggen op de bank. Ze knielde voor Steef, boog haar hoofd, legde haar handen in haar schoot. Mag ik u alstublieft verwennen meester? Ik zal alles doen wat u of mijn meesteres van mij zullen vragen. Steef keek uitdrukkingsloos naar zijn verloofde. Ze knikte nauwelijks merkbaar ja. Steef gaf Chantal toestemming hem te pijpen. Toen ze zijn lading in haar mond gespoten kreeg, wenkte Esmee haar. Vlak voordat Chantal’s mond bij die van Esmee was, zei Esmee: Alles… Esmee opende haar mond en Chantal liet voorzichtig al Steef’s zaad in haar mondje lopen. Een korte tongzoen volgde. Nu mijn vader. Chantal boog als een dienstmeisje naar Esmee en bedankte de meesteres. Jan kleedde zich helemaal uit. Ma intussen trok het niet meer. Ze stond op, kleedde zich helemaal uit en ging tussen de twee verloofden inzitten. Kun je mij uitleggen wat er nou eigenlijk gebeurd vanavond.? Je houdt verder je bek? Maria knikte.. Ja ma, maar dat moeten wij wel zeker weten mam. Want naar buiten toe ontkennen we alles. Mama knikte en beide geloofde haar. Steef boog zich naar haar toe. Een anonieme tipgever is mij komen vertellen dat die vijf die hier twee zwembaden hebben versleten zo vaak kwamen ze hier, mijn alles aan het verkrachten waren in het oude fietsenhok achter de sporthal. Ik ben direct in actie gekomen en twintig minuten later had ik ze te pakken. En goed en wel halverwege mijn slooppartij belde mijn vrouw. Met een gecodeerde smeekbede ze niet dood te maken. En dus heb ik dat niet gedaan Maar op natuurlijke wijze kinderen krijgen of lekker kunnen schijten zit er voor hun levenslang niet meer in. En we zullen ze na hun celstraf hier niet meer terugzien. Maar de komende tien tot twaalf weken zijn ze druk met herstellen in het ziekenhuis. Geil zeg, een man die bereid is te moorden voor mijn dochter. Zal ik je pijpen? Nee nee beslist Esmee. Ze zakt onderuit en maakt duidelijk wat ze wil. Mama gehoorzaamd. Steef gaat op zijn knieën achter ma zitten. Hij neukt haar kontje, maar hij verliest het oogcontact met zijn alles niet… Alle vijf de daders kwamen binnen 1 tot 5 dagen uit hun bewusteloosheid terug. Zodra zij ook maar iets konden zeggen hebben ze de verkrachting van Esmee bekend, ze zijn stuk voor stuk uitgebreid door de politie verhoord. Bij confrontatie met de aanwijzingen die men had tegen Steef, was de reactie ook heel opvallend dezelfde bij alle betrokkenen. Die kan het niet geweest zijn want was elders gezien. Dubbele ontkenningen regende het vanuit de dadergroep. Ook op straat was de sfeer anders. Familie, vrienden en ouders van de daders waren vriendelijk en dankbaar. Uiteraard werd er geroddeld. Maar verder zweeg het dorp.
In het volgende deel: Steef neemt wraak.