In deel 1 heb je gelezen hoe de dominant in dit verhaal en zijn onderdanige onzichtbaar samenwerken om om te gaan met wat ik dan maar even “invloeden van buitenaf” noem.
Ook kreeg je mee hoe een verschrikkelijke woordenwisseling, ervoor zorgde dat ik veilig mijn huwelijk uit kon stappen. En wat daarvoor moest worden opgeofferd. Alhoewel, voor mijn bestie Jacobine, is jezelf geheel ontkleden op het gezelligste marktplein van Nederland, met, zo’n bult winkelend publiek, dat je over de koppen kon lopen, niet echt, of echt geen opoffering. Je moet meer richting kick denken. Het feit dat het u en mij shockeert is voor haar als benzine voor een motor.
En sinds ik in hun huis mag verblijven is het mij wel duidelijk.
En sinds ik in hun huis mag verblijven is het mij wel duidelijk hoe het toch is gelukt haar zelfvertrouwen zover op te krikken. Voordat ik het vergeet: Mijn naam is Monique. Ik ben de toekomstige ex uit het eerste deel, en de verteller van dit deel van het verhaal. Ook heb ik goed uitgelegd gekregen hoe mijn bestie Jacobine en haar man tot deze levensstijl zijn gekomen. En mezelf al meer als eens laten betrekken in hun meer als enerverende liefdesleven. Mijn kids zijn heel veel beter gaan presteren op school, en mijn ex is helemaal aan het doordraaien. Hij had al meerdere keren hier voor de deur gestaan. Eigenlijk het hek, want tot de deur komt ie sowieso niet. Daar zorgen twee enorme Dobermann pinchers voor. Doodeng om te zien. Maar toen ik en mijn kinderen eenmaal individueel waren voorgesteld aan de honden als vriendjes, werden het naar ons toe echt andere beesten. Als die jongste van mij van school terugkomt, of zijn koppie buiten de deur durft te steken, gaat een van die levensgevaarlijke bewakers op vier poten een tennisbal halen, dat ie voor zijn voeten op de grond gooit. Dan zegt die kleine (6) van mij nee, en steekt zijn hand uit. En binnen seconden legt Wodan de bal voorzichtig in zijn hand. Waag jij het als vreemde om ergens over het hek te klimmen, dan vreten ze je op. Ik ben bang van honden. Dus als ze mij zien komen, gaan ze weg bij de poort en netjes op het veld liggen. Bizar.
Haar dominant is veel werken.
Mijn besties man, en haar dominant is veel werken. Maar de weekenden is ie er altijd. Staat er ontbijt klaar als we opstaan. Ja, we slapen veel met zijn drieën. Ik heb me overgegeven, zoals Jacobine dat noemt. Ralf, haar man, heeft me uitgelegd dat ie mij wel een lekkertje vind, maar mij ons hele verblijf met geen vinger aan zal raken, als ik mij niet kan of wil conformeren aan hun way of life. En er meteen bij verteld dat Jacobine het wel gruwelijk geil zou vinden als ik me door Ralf liet inwijden in hun leven. Op mijn verzoek voorzichtig met mij te zijn, ging ie niet in. Als ik hem voldoende vertrouwde zodat ik er zeker van kon zijn dat ie net zo goed voor mij zou zorgen als voor mijn beste vriendin, mocht ik me aan hem overgeven. En zou hij ervoor zorgen dat ik geen enkele twijfel meer zou ervaren. Ik kan er in feite, waar het het dagelijks leven betreft, mee stoppen zelf nog na te denken. Alles, maar dan ook echt alles verzorgd ie voor ons beide inmiddels, tot in de puntjes. In ruil daarvoor hebben we elke dag seks. En ik leer elk uur bij. Mijn kinderen hebben eindelijk een vader. Elke week gaan ze wat leuks doen met zijn drieën zodat wij, zijn meisjes noemt ie ons, onbezorgd kunnen ontspannen. Als een van de kinderen rechtstreeks naar zijn mobiel belt pak ie niet alleen meteen aan, maar praat desnoods anderhalf uur met ze als dat nodig is.
Wel hebben ze een ding heel snel af moeten leren.
Wel hebben ze een ding heel snel af moeten leren: Hij tolereert absoluut geen grote bek van ze tegen niemand, behalve hem. Al schelden ze hem helemaal verrot. Mijn oudste heeft er zeker in het begin echt moeite mee om te wennen. En die mist zijn vader het meest. Ralf schijnt doordeweeks een uurtje of 8 a 9 puur te besteden alleen aan hem, omdat ie hem voor alles belt. Op school weten ze inmiddels wie Ralf is. Overal waar mijn jongens komen weten ze wie Ralf is.. En hun vader doet niks als schelden en slecht praten over Ralf en Jacobine. Mijn oudste liet duidelijk blijken daar niet mee om te kunnen gaan. Maar als nu iemand iets negatiefs over zijn vader zegt, legt ie uit hoe verdrietig ie is. Want Ralf heeft echt de schurft aan mijn ex. Maar daar hebben mijn kinderen nog nooit iets van gemerkt. Mijn ex wel. Ralf is naar hem toe gegaan. Toen het steeds verder uit de klauwen escaleerde. En wat er besproken is, geen idee. Maar zelfs tegen mij doet ie normaal. Een van de super gave van Ralf is overtuigen. En hij heeft fuck-you-money. Genoeg om altijd fuck you te kunnen zeggen, als iets je niet aanstaat. Deze levensstijl is, aldus Ralf, tot aan de dood van mijn kleinkindjes kleinkinderen vol te houden zonder dat er een euro hoeft binnen te komen. En er komt dagelijks geld binnen. Alleen aan spaarrente ontvangt ie twee keer per jaar een paar duizend euro. Maar het zijn vooral beleggingen en investeringen waarop zeer goede rendementen worden behaald. Ik zou, indien nodig, zijn beleggingen zelf kunnen beheren. Zo gemakkelijk zitten die in elkaar. Maar genoeg gekletst. Komt ie.
Sletje, goedemorgen.
Zojuist ging mijn telefoon: “Sletje goedemorgen. Als je in de kast op jouw kamer kijkt, links in het hanggedeelte, zie je een witte bontjas hangen. Die, een paar witte kousen en je witte pumps moet je aan. Oja, en aan Jacobine de witgouden slavinnen set vragen. Dat wil ik dat je aandoet en zo in de auto stapt die jou zo komt halen.”. Ik bevestig dat ik dat zal doen. Ook vraag ik hem of ik mag weten waar de auto mij naartoe brengt. Hij legt me uit dat ik me daar niet druk over hoeft te maken, omdat alles rondom mijn tripje tot in de puntjes geregeld is. Ik vertrouw daar ook helemaal op, zo laat ik hem weten maar ook dat ik moet wennen aan dat idee. En dus mag ik weten dat de auto mij naar Eindhoven airport gaat brengen. En dan niet voor een lijnvlucht maar een charter. Jacobine zegt niks maar glimlacht ondeugend naar me. Ik vuur honderd vragen op haar af. De kinderen? Geregeld bellen je meteen als ze uit school komen. En kunnen je sowieso 24-7 op je nieuwe telefoon bereiken. Op mijn vraag welke telefoon zegt Jacobine dat ik in mijn linker jaszak moet voelen. Een nagelnieuwe Samsung. Uit de ‘formaat platte koelkast’ serie. Wanneer ben ik weer thuis dan? Simpel. “Hij doet elk weekend iets met de kids, dus ik gok op vrijdagavond of nacht. Oja en Elle komt. Da’s de nanny voor de jongens. Ook omdat wij zelf geen kinderen hebben zoals je weet, komt zij mij bijspijkeren in opvoedkunde. Want zolang ze niet hun eigen kerncentrale willen bouwen, mogen ze wat mij betreft alles, maar dat schijnt toch niet .helemaal de juiste aanpak te zijn. Opvoedkundig gezien.”.
Moet je eens op je telefoon kijken.
We lachen en knuffelen elkaar. Dan gaat de bel. “Moet je eens op je telefoon kijken”. Ik doe wat Jacobine mij vraagt en zie tot mijn verbazing de voordeur, een chauffeur en een luxe Mercedes. Jacobine wijst welk knopje ik moet drukken om te kunnen praten en begroet de chauffeur. Een ander button opent de voordeur en een meneer komt even later de hal uit en de kamer in. Jacobine sluit snel mijn jas, kust me op mijn mond en wenst me veel plezier. Tranen springen in mijn ogen. Puur van de zenuwen. “Je gaat een paar dagen voor jezelf zorgen en je gaat het helemaal geweldig vinden. Zeg maar tegen Ralf dat ik je dat verteld heb. En hoe spannend je het vindt. Dat hoort hij graag want dan overvraagd hij je niet. Dat is waarom wij het zo goed hebben. Hij begrijpt er niks van omdat hij alles wat je hartje begeert voor je regelt. Dus waarom maak jij je druk? Maar als je. aangeeft wat je voelt, doet ie er ook wat mee. Dus ga maar gauw, en veel plezier schatje.”. Nou, en daar ging ik. Naar Eindhoven airport. Voor een chartervlucht. Ik bedacht me nog dat ik wel zou gaan opvallen.
Een vakantiecharter vol toeristen en ik in mijn bontjas die ik niet uit kan doen. Hoe ik me vergist had.
Een heel vliegtuig kun je ook charteren.
Want bij het naderen van het vliegveld, gingen we alvast niet richting terminal, maar naar de achterkant van het vliegveld. Door een groot geopend hek rijden we het vliegveld terrein op. En pas als we het hoofdgebouw weer uit het oog lijken te verliezen, vraag ik de chauffeur waar we zijn en heengaan. Hij kijkt via de spiegel geamuseerd naar mij. “U bent voor het eerst hier mevrouw?”. Ik knik en hij zet een grote glimlach op. “We zijn op het private deel van de luchthaven, waar uitsluitend de privé vliegtuigen en hun passagiers worden verwerkt”. Ik schrik als ik bedenk dat ik geen paspoort bij me heb. “Dat was ook niet beschikbaar begreep ik. Maar geen zorgen mevrouw, u heeft ook geen bagage bij u. Toch kan ik u garanderen dat u morgenvroeg uzelf gewoon kunt aankleden. In een notendop, alles is voor u geregeld. Ik zet u zometeen bij het toestel af, daar kunt u het trappetje op en het toestel in en u bent op weg. U vliegt privé mevrouw. Genieten, meer wordt er van u niet verwacht mevrouw.”. Ik begin het een heel klein beetje leuk te vinden, geloof ik. Wel vind ik de jas te warm.
Dat je ook een privévliegtuig kan charteren was mij even ontgaan
Dat je ook een privévliegtuig kan charteren was mij even ontgaan. Maar jawel hoor, er staat een vliegtuig. Met stewardess bij het trapje. “Blijft u rustig zitten mevrouw, totdat ik u uit de auto help. Daar mag u ook alvast aan wennen want de komende dagen zal u steeds zo vervoerd worden.”. Ik doe mijn plicht en wacht netjes totdat de chauffeur de deur voor me opent. En hij steekt ook nog een hand toe zodat ik als een ware diva kan uitstappen. “Veel plezier mevrouw. En genieten hoor! Niet vergeten!”. Met een vriendelijke groet en een vette knipoog draagt de chauffeur mij over aan Dorit, de hoofdstewardess. “Zijn er nog meer dan?”. Dorit knikt en wijst me meteen de weg het vliegtuig in. Daar tref ik Jolanda, haar collega. Ik kom in een zeer luxe cabine met geen stoelen maar complete bankstelachtige meubels. Want een stoel kan je het niet noemen. Ze vertelt veel, en vraagt of ik nog wat te wensen heb. Als ik aangeef dat ik de jas te warm vindt, verdwijnt ze even en begint meteen Jolanda tegen mij te praten. En vragen te stellen als wat ik wil drinken, eten of nog te doen heb. Op mijn vraag “Wat heb je?” meld ze dat “alles” de lading niet dekt. En dat ik voor het eten kan kiezen uit drie of vier gangen en binnen die opties weer uit zo’n 12 varianten kan kiezen. Ik begin het steeds leuker te vinden. Dan gaat mijn telefoon. Ralf. “Hey schatje, hoe bevalt het tot nu toe?”. Ik leg uit dat Dorit me even uit mijn jas en in een zeer luxe badjas wil helpen. Ik geef Jolanda mijn toestel en twijfel dan even. Maar de deur is dicht, Jolanda wil zich wel even omdraaien en zo laten de dames mij merken dat ze precies weten waar ik over twijfel. “U hoeft zich nergens voor te schamen mevrouw. Wij zijn van A tot Z op de hoogte en zullen er alles aan doen u zo comfortabel mogelijk naar Milaan te vliegen. “Milaan? Daar ben ik nog nooit geweest.”. Dorit zet haar grootste glimlach op en overhandigd mij mijn telefoon. Want Ralf belde… Als ik op het scherm kijk, zie ik zijn beminnelijkste glimlach en het bericht op groen te drukken, zodra ik rustig en comfortabel zit. Dorit en Jolanda zetten mij, in mijn veel comfortabeler luxe badjas, in een van de zetels en meteen als ik ga zitten begint er via de intercom een man te praten, die zich voorstelt als Martin, de co piloot. Hij vertelt dat we richting startbaan taxiën, om na de start in anderhalf uur naar Milaan Malpensa te vliegen. En of ik de komende minuten wil blijven zitten en mijn gordel om wil houden totdat Dorit komt melden dat die weer af mag. We hebben onderweg goed weer. En een fijne vlucht.
Ik had al eerder gevlogen maar de start van een privéjet is nog spectaculairder. Van nul naar gruwelijk hard in enkele seconden.
Na een klein kwartiertje komt Dorit de cabine ingelopen, met champagne en een schaal vol lekkere hapjes. Ik ben mijn telefoon niet vergeten, en dus tik ik, na een hapje en een slokje, op de groene toets. Meteen krijg ik Ralf aan de lijn met een videocall. “Hey schatje, hoe gaat ie?”. Ik vertel hem rustig hoe bang ik eigenlijk ben. En weet dat dat wel overgaat, maar deze reis niet. Wat hij er aan kan doen of er wel wat aan te doen is, om de stress weg te nemen. “Van tevoren weten wat er komen gaat helpt.” Want hij heeft er veel voor gedaan, het allemaal een verrassing te laten zijn, maar dat bedenk ik me net en meteen verschijnt er een compleet schema op mijn telefoon en het grote scherm in het toestel. “Bedoel je zoiets?”. Ik antwoord dat ik het heel lief van hem vindt. En dat ik me meteen al veel relaxter voel. En of hij ook de camera op het grote scherm kan gebruiken. En dat kan ie. Onmiddellijk draai ik me richting het grote scherm, open mijn badjas en laat mijn meester zien hoe ontzettend nat ik ben. Hij kreunt geil dat ik weet wat hij graag ziet. En ik begin mezelf te vingeren, en steeds prop ik een vinger meer naar binnen. “Hmmmm, je hebt er echt zin in, wat geil. Heb jij weleens seks met een vrouw gehad?”. Ik schiet hardop in de lach, laat mijn badjas vallen en ga wijdbeens in de zetel recht voor het grote scherm zitten. Ik betast en streel mezelf en vinger me inmiddels met 3 vingers.
” Jazeker, met jouw vrouw. Tijdens onze studie befte wij elkaar zowat schraal. Dus ja, enige ervaring is mij niet vreemd.”.
De school van jouw oudste zoon wil jou spreken. De rector
Hij lacht even vrolijk mee. “Oja, dat wist ik eigenlijk ook wel. Voordat ik het vergeet: De school van jouw oudste zoon wil jou spreken. De rector. Dit omdat hij mij veel heeft gebeld, ik daarom contact heb gehad met school, en je even moet valideren dat ik mag praten namens jou. Want ook daar loopt je ex te kloten. En goed nieuws: Hij mag uit de groep kwetsbare leerlingen. Hij hoeft dus geen extra uren meer naar school en gedraagt zich ook alsmaar beter. Dat wilde ze afwachten. Ik heb erop aangedrongen al komend rapport een vette plus te willen teruglezen. Hij belt me nu gemiddeld 1x per dag, en dan bel of spreek ik hem zelf. Ik merk veel stress bij beide rondom pa bezoeken. Je oudste wil daar niks van weten. Je jongste is er wel klaar mee, hoorde ik net. Althans, hij appte eerder vandaag. En de rest weet je. Maar ga vooral door, met luxe eten en drinken. Komt een van de stewardessen je dadelijk even klaarbeffen. En aan het groene ledje op de camera vh grote scherm, kun je zien dat ik meegeniet. Want geloof mij, daar geniet ik van.”.
Het nieuws over mijn zoon ontroerd me. Dus ik geef aan eerst de school te bellen. Dat vind Ralf helemaal goed. En meteen als ik ophang om school te bellen, verschijnt Jolanda in de ruimte. Nu echter zowat naakt, met een halfcups bh jarretel kousen en hoge hakken aan. Punt. Het is echt een heel lekker ding. Ze komt naast me zitten en kust me. “Ik heb begrepen dat ik u nog even lekker mag verwennen.”. Ik knik nee. “Ik heb geen seks met mensen die mij met u aanspreken.”. Jolanda glimlacht van kuiltje in de wang, naar kuiltje in de wang. “Dan noem ik je toch gewoon Monique?”. Ik knik, bel de school alvorens ik me overgeef aan heerlijke seks met de beffende stewardess.
Ze komt op haar knieën voor me zitten, en begint het losmaken van de badjas.
Ze komt op haar knieën voor me zitten, en begint het losmaken van de badjas. Ik houd me me niet in, en pak haar prachtige gezichtje met 2 handen vast om haar uitgebreid te tongzoenen. Heerlijk bekt ze me terug, wat bij mij alle seinen op groen laat springen. Eenmaal klaar, opent ze mijn badjas volledig en streelt als eerste mijn borsten, masseert mijn inmiddels keiharde tepels, en zet dan haar mond op mijn rechtertepel. De manier waarop zij mijn tepel en tepelhof weet te bewerken, is daadwerkelijk hemels te noemen. Ik kreun dan ook zachtjes tegen haar vooral niet te stoppen en voel de eerste druppeltje vocht tussen mijn gezwollen schaamlippen vandaan lopen. Ik speel wat met haar haar, complimenteer haar met haar verwen kunsten en pak haar weer vast voor nog maar een tongzoen. Als ze daarna ook mijn linkertepel en beide borsten heeft voorzien van alles wat zij te bieden heeft, sta ik op om mij geheel van de badjas te ontdoen. Al terwijl ik sta zet zij haar mondje tegen mijn kletsnatte kutje aan. Ik sidder en schok als zij mijn gezwollen clit voor de eerste keer raakt. Zachtjes kreun ik, en kijk zo verleidelijk mogelijk naar het groene ledje boven het grote scherm. Dat we bekeken worden, geeft me een extra kick. En sinds Jacobine mij de genoegens van lesbische seks heeft doen smaken, ben ik een echte liefhebber geworden. Niet dat ik nu ineens niets meer van mannen wil weten, integendeel zelfs, maar ik weet nu dat vrouwen elkaar tot grote hoogte kunnen bevredigen.
Ik kan bijna niet meer blijven staan, zo hard trillen mijn dijen. Ik ga dan ook wijdbeens en onderuitgezakt in de luxe stoel liggen, wat mijn beffende stewardess ertoe aanzet mij met twee vingers diep te vingeren, terwijl zij het puntje van haar tong inzet om mijn op ontploffen staande clitoris te teisteren. Ik kan alleen nog maar kreunen en met mijn handen door haar haar gaan. Mijn zachte “ja, jaaahh jaaahh” zet haar aan een extra vinger bij me in te brengen. Dat laat mij alleen maar harder kronkelen. Ze beft me daadwerkelijk rechtstreeks de zevende hemel in. Aan mijn schokkende pelvis en ingehouden gekreun merkt ze dat mijn orgasme nadert. Als zij haar hand terugtrekt, en een vierde vinger nat maakt, terwijl ze mijn clit blijft stimuleren, kom ik al bijna. Maar de echte climax komt, zodra ze drie vingers terug stopt in mijn kutje, een in mijn aars en vervolgens en zuigt op mijn clit, terwijl het puntje van haar tong het puntje van mijn clit voluit stimuleert. Ik schok heftig en kom met een ingehouden schreeuw klaar.
We kussen elkaar nog wat en ik bedank haar uitgebreid, als plots het groene ledje uitgaat, het grote scherm dimt, de achtergrond muziek stopt en mijn telefoon begint te rinkelen.
Lichte paniek maakt zich van mij meester want het is mijn oudste zoon, met een videocall. Jolanda lijkt me zowat te mind readen. Ze steekt haar hand uit, vraagt hoe hij heet en pakt meteen mijn telefoon aan. ‘Hoi Paul, ik ben Jolanda en mama’s assistente. Mama komt eraan hoor. Ze wilde net gaan douchen, dus ze moet even haar badjas aandoen. Maar ze komt eraan hoor! Hoe was het op school vandaag.’. Enthousiast begint hij met het goede nieuws. Jolanda reageert super leuk. ‘Owh, dan zal mama wel blij zijn met zoveel goed nieuws. Knap gedaan hoor. Jolanda is trots op jou! Ahh, daar is mama al. Dag lieverd, tot gauw.’. Met een stralende lach overhandigd ze mijn telefoon. En niks heeft mijn mannetje gezien van onze kinky fuckery. Want ze hield het toestel zo dichtbij haar gezicht dat dat alleen het beeld vulde.
‘Dag lieverd. Hoorde mama Jolanda zeggen dat jij goed nieuws had?’. Hij glundert tot achter zijn oren. ‘Ik hoeft niet na school naar de groep en ik heb er 2 stickers bij omdat ik zo goed mijn best heb gedaan!’. Ik raak haast geëmotioneerd van zijn blije enthousiasme. “Echt waar? Mama is zo trots op jou! Ohhhh en nou ben ik er niet om met jou een cadeautje te kopen. Want dat hadden we afgesproken hè?’. Hij knikt ja. En ik zie aan zijn gezicht dat er nog wat gaat komen. ‘Ik mag zometeen met Jacobine naar de winkel!’. Ik val om van verbazing. Niet alleen is Ralf niet vergeten dat hem dat belooft was. Zelfs nu ik niet met hem kon gaan, regelde hij het alsnog anders. Paul vraagt natuurlijk waar ik ben. Ik leg hem uit dat ik onderweg ben naar Ralf zijn werk want dat Ralf me trakteert op een paar daagjes uitrusten. ‘Want ook mama heeft veel beleefd hè? Nu we niet meer bij papa wonen.’. Zijn gezicht betrekt en dan zachtjes de vraag of Ralf dan nu hun nieuwe papa werd. Ik vraag hoe hij daarbij komt, want hij heeft toch al een papa. ‘Ja maar, alle kindjes in mijn klas die ook niet meer bij hun papa woonde hadden een nieuwe papa gekregen.’. Ik lach vertederd naar hem. ‘Nee schatje, Ralph wordt niet jou nieuwe papa. Hij blijft gewoon jouw grote vriend. En totdat mama een nieuw huisje heeft, blijven we gezellig bij Jacobine en Ralf logeren. En als we wel weer een huis hebben, gaan we er met zijn drieën wonen.’. Teveel informatie, zo zie ik aan mijn zoons gezicht. ‘Dan blijf ik liever hier wonen.’. Ik zeg hem toe dat we het er met Ralf en Jacobine over zullen hebben als mama en Ralf terug zijn. Uiteraard wil ie weten wanneer en ik vraag hem op welke dag ie altijd met Ralf wat leuks ging doen. ‘Zaterdag toch?’ vraagt ie schuchter. Ik knik enthousiast van ja. ‘Dan zijn we zeker terug. Maar misschien vrijdag al. Hey schatje, kijk eens achter je.’. Als hij zich omdraait, staat Jacobine al met zijn jas in haar handen klaar om met hem te gaan winkelen. Snel wil ie het gesprek beëindigen maar Jacobine stuurt hem alvast weg om in de garage uit te kiezen welke auto ze zullen nemen. ‘De Jeep met het dak eraf!’.
Jacobine neemt het toestel over. ‘Mooi hè, dat ie zo geweldig vooruit gaat op school?’
Jacobine neemt het toestel over. ‘Mooi hè, dat ie zo geweldig vooruit gaat op school?’. Ik krijg er tranen van in mijn ogen. ‘Waar heb ik jullie toch aan verdiend?’. Jacobine lacht breeduit. ‘Ik hield meteen toen ik je zag in ons studentenhuis van jou. Dus waar heb ik jou aan verdiend is hier de vraag. Ik ben zo blij dat je voor jezelf gekozen hebt nu. Hey, ik ga gauw winkelen met de nieuwe man in mijn leven. Elle vangt Peter op en die 2 gaan samen nieuwe kleren kopen. En ik kleed Paul ook helemaal nieuw aan. Gewoon, omdat het kan. We treffen elkaar in de stad en eten dan samen. Ik weet alleen niet welk cadeautje je had beloofd.’. ‘Een nieuw spel voor zijn gameconsole.’. Jacobine begint te glimlachen en ik ken dat lachje. ‘Maak het niet te dol hè? Want dan verwachten ze de volgende keer van mij hun eigen vliegtuig.’. Ze lacht en verbreekt de verbinding.
De stewardessen stonden al te wachten totdat ik klaar was met bellen. Een complete maaltijd wordt opgediend. Daarna kan ik me douchen als ik wil. En ja hoor ook samen met Jolanda douchen behoort tot de mogelijkheden in deze vliegende hotelsuite. En als ik helemaal fris en fruitig terug in mijn zetel val, belt mijn jongste zoon Peter. Uiteraard heb ik met hem hetzelfde gesprekje als met zijn broer over onze thuiskomst, maar hij heeft er overduidelijk veel meer moeite mee. ‘Luister eens naar mama manneke. We hebben het er laatst nog over gehad dat we allemaal een beetje moeten uitrusten, omdat er zoveel gebeurd is. Hè? Toch?’ Hij knikt wel ja, maar ik zie aan zijn gezichtje dat ie het zwaar heeft. Kleine traantjes rollen over zijn wangen. Meteen grijpt Elle in door hem op schoot te nemen en hem te troosten. ‘Mama komt vrijdag alweer thuis hoor. Dat duurt helemaal niet zolang. Als je weer weekend hebt, is mama er ook weer, of niet mama?’. Ik knik enthousiast ja. ‘Je denkt toch niet dat ik jou nog veel langer kan missen? Hè, maar heb ik goed gehoord dat jij wat leuks gaat met Elle?’. En jawel hoor, er kan alweer een glimlach vanaf bij mijn kleine man. ‘Nou zullen wij dan voor het slapen gaan nog even bellen?’. Daar is ie tevreden mee.
Eenmaal geland op Aeroporto di Milano Malpensa, gaat de deur weer open, veranderd in een trap, met een korte rode loper ervoor die eindigt bij een grote zwarte Mercedes Benz limo.
Ik bedank beide dames met drie dikke zoenen en de heren piloten met een nette hand en mijn beminnelijkste glimlach. En wederom wordt ik door de chauffeur van dienst hartelijk welkom geheten in de mooiste stad van Europa en Italië, en geholpen met het instappen. En dan zie ik pas dat Ralf er al zit. Ik zeg niks maar val hem met tranen in mijn ogen in zijn armen en zet het gewoon op een huilen. Hij glimlacht lief naar me terwijl ie mij troost. ‘Ik ben nog nooit zo in de watten gelegd als door jullie de afgelopen weken.’ snotter ik. Ralf vindt het uiterst amusant. ‘Ken je nagaan wat je al die jaren met hem tekort gekomen bent.’. Weer vind ik de jas benauwend warm en dus open ik ‘m terwijl ik lekker tegen Ralf blijf aanliggen. Wel zo dat ik iets voel groeien onder mijn hand. Met gesloten ogen streel ik over zijn pantalon waar er lichte groeistuipjes waar te nemen zijn. Ralf kreunde zachtjes terwijl mijn tranen opdroogde. Ik kijk hem enigzins opgewonden aan, nu zijn pik op oorlogssterkte begon te komen. Dan besluit ik met mijn open jas op zijn schoot te kruipen. Zie je het voor je? Ik probeer zijn sabel van genot te bevrijden en als dat is gelukt zak ik licht kreunend over zijn pik heen en begin subtiel met mijn heupen te bewegen terwijl ik maar heel licht op en neer beweegt. Ineens kijkt Ralf langs mij heen en snauwt iets in het Italiaans naar onze chauffeur. Fluisterend vraag ik wat er is. ‘Hij zat alleen nog maar in de binnenspiegel te kijken en dus heb ik hem gezegd dat ie beter op moet letten, want dan is de kans pas echt groot dat ie precies te weten komt wat er achter jouw jas verborgen gaat.’. We lachen ondeugend naar elkaar. ‘Is dat zo?’ vraag ik hem, hees van opwinding. ‘Jouw stem zegt van wel.’ en dan begint ie me gepassioneerd te tongzoenen. Hij heeft gelijk. Ik beweeg almaar onrustiger op zijn pik nu hij met zijn duim mijn clit stimuleert. ‘Kom maar snel schatje want we zijn er bijna.’. Zo ingehouden mogelijk kreun ik het uit. Want van mijn kleine teen tot aan mijn kruin voel ik genot. Helemaal de chauffeur niet storen lukt niet, maar ik kom dan ook hard klaar op zijn harde vleesboom.
Toch is Ralf tevreden blijkbaar, want hij geeft me de opdracht om na het uitstappen zowat tegen de zijruit bij de chauffeur te gaan staan en mijn jas voor hem te openen.
Toch is Ralf tevreden blijkbaar, want hij geeft me de opdracht om na het uitstappen zowat tegen de zijruit bij de chauffeur te gaan staan en mijn jas voor hem te openen. Ik besterf het van de zenuwen maar de opwinding wint het toch. En dus kijk ik hem retegeil aan als de chauffeur zijn ogen goed de kost geeft. Als ie mij aankijkt geef ik hem een virtueel kusje, sluit mijn jas en draai me om. Ralf lacht van oor tot oor. ‘Spannend hè?’. Ik kleur een enkel tintje rood. ‘Maar ook heel geil hoor ‘. Ik pak zijn arm, en innig gearmd lopen we een hotellobby binnen die in Dubai niet had misstaan. Alles is goud wat er blinkt, tenzij het spiegelt in marmer. We lopen naar de balie en meteen begroet een prachtige Italiaanse ons in haar moerstaal. Ralf Italiaans horen spreken is trouwens ook een feest voor mijn hormonen. En voor het Italiaanse lekkertje dat ons helpt ook, zo zie ik in haar ogen.
Onze suite is episch te noemen. Woonkamer, aparte slaapkamer een kleine salon met bar en twee mega badkamers en suite op meer vierkante meter als mijn voormalige woning.
Ik gooi meteen bij binnenkomst mijn jas uit en begin spontaan Ralf uit zijn kleding te halen. Die is verrast door al mijn eigen initiatief. ‘Ik voelde me sinds je jouw schema stuurde snel ontspannen en rustiger worden. En hier kent niemand me. Ik voel me vrijer hier.’. Als ik op mijn knieën zit om zijn pantalon uit te doen kijkt hij mij vol lust aan. Ik voel zijn lust langs mijn ruggengraat richting mijn kutje gaan. Ik kreun licht onder zoveel geile blikken. Als ik alles uit heb bij hem, ga ik er ontspannen klaar voor zitten.
Hij brengt zijn pik richting mijn mond en uiteraard open ik mijn mond om hem te ontvangen. Ralf houdt van deepthroaten en ik kon amper pijpen, een paar weken terug. Toch hoop ik hem aangenaam te verrassen, want we hebben thuis geoefend met een dildo. Eenmaal in mijn mond, verras ik hem meteen eigenlijk al. ‘Hmmmm, je kunt me al wat dieper hebben sletje. Geil.’. En Ralf begint mijn tolerantie grens op te zoeken.
‘Ik ben positief verrast schatje, Voel je dit? Bij het echt diep gaan, moet je slikken als ik hier zit, oké?’. Meteen trekt hij zijn pik terug en kijk me vol lust aan. Hij geniet zo van dat domineren en mij verder laten gaan dan ik ooit dacht te zullen gaan, dat ik er zelf alsmaar natter en geiler van wordt. ‘Kom’ nodigt Ralf mij uit overeind te komen.
Hij legt me op het boxspring met mijn hoofd net over de rand van het bed.
Als ik over de rand lig komt Ralf voor me staan en wederom open ik mijn mond. ‘Slikken hè?’ vraagt hij mij voordat hij zich weer diep in mijn mondje boort. Ik laat hem zonder woorden weten dat het goed is zo. Ik voel me echt op mijn gemak en enorm gewild. Want als Ralf een ding goed kan is het een vrouw het gevoel geven dat het universum om jou draait. En hij brengt zijn pik tot aan mijn strottenhoofd en meteen als ik slik, duwt hij zijn pik helemaal bij mij naar binnen. Ik voel zijn buik tegen mijn neus. Ik adem rustig door mijn neus door terwijl Ralf mij neukt totdat zijn enorme pik tot in mijn slokdarm komt. Als hij klaarkomt proef ik zijn zaad niet. Want hij spoot het zo mijn slokdarm in. Wauw wat een ervaring was dat!
We gaan eten. Ik trek een ultra kort jurkje aan. Kousen tot hoog op mijn bovenbenen en hakken van 10 cm hoog. Mijn make up is door mij licht hoerig genoemd.
‘Je ziet er heerlijk uit schatje. Alsof je er alweer helemaal klaar voor bent genomen te worden.’. Ik glunder helemaal. Omdat hij mij aankijkt alsof ik de enige sexy geklede vrouw ben die er bestaat op de wereld. ‘Maar u weet toch dat dat zo is? En mag ik u dan complimenteren met uw kledingkeuze voor deze jongedame, meneer? Het is werkelijk van een betoverend geile schoonheid. Ik heb er nog nooit zo mooi bij gelopen.’. Hij grijnst naar mij, draait zich om en opent een van de hanggedeelte in de kastenwand. Een prachtige bijpassende zomermantel van een Italiaanse topdesigner komt er uit een kledingbeschermhoes. ‘Wauw’ is alles wat ik nog uit kan brengen al ik mezelf in de spiegel bekijk. ‘Nee’ zegt Ralf ‘Wauw moet nog komen, wacht ff.’. Hij loopt naar de andere kant van het bed waar hij de slavenset van collier en 2 dikke armbanden uit een kluisje haalt. Wit goud met alleen maar diamantjes erin. Vele honderden diamantjes gok ik zo. ‘1368 kleintjes en 22 grote om precies te zijn.’ antwoord Ralf mij als ik erom vraag. ‘Nou durf ik echt de straat niet meer op met zoveel geld aan mijn lijf’. Ik lach opgewonden blij naar hem. Inmiddels ook helemaal aangekleed, laat hij mij maar weer eens merken dat ie maar oog heeft voor 1 persoon en dat ben ik. ‘Beneden staat er een team bodyguards voor je klaar. Want je hebt helemaal gelijk, ik laat je zo ook niet de straat op gaan.’. Hij pakt me vast met zijn gespierde armen en trekt me stevig tegen zich aan. ‘Snap je nou waarom ze me nooit wat weigert?’. Jazeker snap ik dat. Want ik heb nog geen keuze gemaakt of beslissing genomen, en toch niet een keer het gevoel gehad dat ik gedomineerd wordt. Hij tongzoent heel mijn stringetje nat, wat ik hem ook zeg. Op zijn suggestie het dan maar uit te doen, ga ik enthousiast in. Wat hem dan weer opgewonden laat worden. ‘Maak je nog even een foto van me. Stuur ik die zo even naar het thuisfront.’. Met mijn toestel knipt Ralf een paar prachtige foto’s. En dan pas dringt tot me door hoe ontzettend slecht ik er uitzag de laatste jaren. Meteen is Ralf een en al zorgzaamheid als hij tranen in mijn ogen ziet opwellen. ‘Omdat pas nu tot me doordringt hoe ontzettend slecht ik erbij liep de laatste jaren.’. Ralf knikt bevestigend en lacht me jongensachtig toe. ‘Jacobine had helemaal gelijk wat jou betreft. Een paar maanden terug zei ze dat ik jou nooit meer zou laten gaan, als ik de jou te zien zou krijgen die zij zo ontzettend miste.’. Ik kus hem vol op zijn mond. ‘Dat komt dan goed uit want Paul wil al niet meer weg bij je. En of jij nou zijn nieuwe papa werd. Op mijn vraag hoezo je hebt toch al een papa, zei hij dat alle kindjes in de klas die niet meer bij hun papa woonde allemaal een nieuwe papa hadden.’. En voor het eerst ooit zie ik Ralf emotioneel worden. Als ik hem vastpak zoals hij mij pleegt te doen als ik troost nodig heb, en vraag wat er is, hersteld hij zich en knikt maar zeg niets. ‘Alstublieft meester’ smeek ik op mijn geilst. ‘Deel met mij uw gevoel van net. Alstublieft?’. Ralf kijkt me vertederd aan. ‘Ik ben het niet zo gewend om over mijn gevoelens te praten.’. Even zwijgt hij. ‘Weet je nog de eerste week, toen ik de jongens ineens heb afgeleerd een grote mond te geven tegen jou? Toen ben ik toch met hem gaan wandelen? Nou, toen heb ik hem gezegd dat ik er niets van snapte dat ie zo boos werd op zo’n lieve mama als jij. Ook dat ik er niet boos over was maar me vooral zorgen maakte dat hij zo deed. Want dat ik hem meteen toen ik hem zag, de liefste jongen ooit vond, wat ook echt zo is’. Weer gaat er een golf van emoties door hem heen. ‘En toen brak ie. En ik ook want zo’n intens verdriet had ik nog nooit gezien bij een kind. Op mijn vraag wat er godsnaam aan de hand is, kwam heel lang geen antwoord, totdat ie wat bedaard was en vertelde dat ie zo bang was dat ie zijn vader nooit meer zou zien omdat papa had gezegd dat ie ze gewoon nooit zou zien als jij je zin kreeg want dat wij er wel voor zouden zorgen dat mama hem nooit meer naar papa zou laten gaan. Toen heb ik beloofd dat ik zijn grote vriend zou blijven en hem er desnoods zelf heen zou brengen als jij hem niet zou laten gaan. En ik heb hem gezegd dat ik zeker wist dat jij zoiets nooit zou doen en dat papa dat allemaal alleen maar zei omdat hij verdrietig was. Sindsdien belde Paul met elk probleem zijn nieuwe grote vriend en staan we nu waar we staan met hem. Meteen toen we terugkwamen is hij snel gaan douchen zodat niemand zag dat ie gehuild had. En ben ik naar die kolerelijer gereden om hem even heel duidelijk te maken dat het moest stoppen. En da’s best goed gelukt hè?’. Ik straal helemaal van dit verhaal. Want wat een vent is dit zeg. ‘Ja hoe heb je dat eigenlijk voor elkaar gekregen?’. ‘Owhh heel simpel. Zoals ik alles voor elkaar krijg. Met geld. In dit geval teken jij bij de scheiding afstand van het huis en betaal ik de kosten voor alle dagen dat ze bij hem zijn. Wel heb ik geëist dat ie Paul uit zijn loyaliteitsconflict zou halen door hem te zeggen dat ie zich vergist had en wel zag dat Jacobine en ik heel goed voor jullie zorgde. Dat heeft ie gedaan ook vertelde Paul de zondag erna. Wij hebben zelf geen kinderen, en dat is een bewuste keuze. Maar nu zie ik wel in dat we veel missen daardoor.’. Hij lacht gelaten naar me. En om de sfeer enigzins te ontspannen vertel ik hem dat ik Paul beloofd heb het er samen met hem en jullie 2 over te praten dat hij het zo fijn vind dat wij bij jullie wonen. En ik laat het aan jou over hoe jij daarop gaat reageren. Want als jij en Jacobine graag willen dat wij blijven, dan blijven we. Ik laat het graag aan u over mijn geile meester.’. Hij pakt me vast alsof ie me nooit meer los zou laten. Maar dan gaat mijn telefoon. Op de door mij verstuurde foto komt als antwoord een video terug. Paul en Peter, geheel in nieuwe kleren met schoenen, staan te stuiteren voor de camera. Ontzettend druk vertellen ze door elkaar welke nieuwe kleding ze hebben. Maar aan alles merk ik dat er nog iets spectaculairders aan zit te komen. Nou en of, want als de jassen als laatste geshowd zijn rennen ze samen weg en roepen ‘Kom nou mam!’. Dan begint de camera ze achterna te rennen door de hal de trap op naar boven. Ik zie de jongens meteen linksaf de speelkamer inrennen. Want meteen het eerste weekend had Ralf een kamer leeg gemaakt en er een televisie met de spelcomputer neergezet. ‘Want anders hebben we nooit geen rust’ had ie gezegd. Nu stonden die twee te schreeuwen zowat want moest ik eens kijken wat ze gekregen hadden. 2 grote gloednieuwe platte schermen met ieder maar liefst 2 spelconsoles eronder en zowat elk spel wat er bestaat in stapels naast de kast. En alles 2x want dan konden ze altijd spelen wanneer ze wilde. ‘Mooi hè mam’ riep Paul nog maar een groet kon er niet meer vanaf. De camera gaat achteruit de kamer uit en de deur gaat dicht. Jacobine verschijnt brutaal lachend in beeld met de mededeling dat ze het toch niet kon laten en met Ralf zou overleggen of zij bij konden dragen aan het nieuwe vliegtuig. ‘.
Na het eten heeft Ralf allerlei plannen om nog te gaan doen, maar ik kijk hem zo lief mogelijk aan en vraag of we terug kunnen naar het hotel.
Bezorgd vraagt Ralf wat er is. Ik geeft aan ontzettend last te hebben van sletterige hoerigheid en het liefst nu helemaal uit elkaar getrokken wilde worden door een echte man die wist hoe ie een vrouw kon gebruiken als het sletje dat ze was. Ralf zag die even niet aankomen en kijkt me uitdagend aan. Meteen begin ik mezelf uit te kleden, terwijl we onderweg zijn met de limo. In het Italiaans geeft hij opdracht aan de chauffeur. En zonder dat wij het nog merken wordt onze route gewijzigd terug naar ons hotel. Niet via de lobby maar langs een zijingang kunnen wij het hotel binnen. Ralf reikt me bij aankomst mijn jurkje weer aan nadat ik me de hele weg heb gevingerd en gesmeekt heb of hij mij alstublieft zou willen nemen. Zwaar genoten had ie. Als ik zie hoe rustig het bij de zijingang is, geef ik hem een tongzoen en mijn jurkje.,
‘Niet nodig hoor meneer. En mijn meester ziet mij toch het liefst naakt.’. Ralf loopt om de auto om voor mij de deur open te houden. Galant helpt hij mij uitstappen. Ons beveiligingsduo kijkt zijn ogen uit. Een enkele voorbijganger ziet een hoog gehakte naakte vrouw het hotel in verdwijnen maar in de verder lege gang en lift komen we niemand meer tegen. Meteen al in de lift ben ik all over him. En laat hem weten als een gewillig sletje bereid te zijn tot ver en nog verder gaan. En alles te willen zonder dat hij het hoefde te vragen. ‘Het verzoek luidt mij te doen zonder wat te vragen zolang zoveel en zovaak je maar wil en in al mijn gaatjes!! ‘. Ik kniel om hem snel nog even te pijpen. De lift blijkt rechtstreeks in onze kamer uit te komen, dus we hoeven niet te haasten. Ik pijp hem totdat ie, deze keer, wel alles in mijn mondje spuit. Eerst laat ik het hem zien. Pas dan slik ik het door.
Ik lig op mijn buik, kussen onder mijn onderbuik, mijn billen voor hem uit elkaar te houden.
‘Neuk me maar lekker diep in mijn kontje hoor schatje. Allemaal van jou. Gebruik me zoals je wil.’. Ralph zit met een jongensachtige grijns op zijn gezicht, zijn pik in te vetten. Eenmaal klaar, heeft ie er echt zin in. Want in een vloeiende beweging verdwijnt zijn hele megapik in mijn achterwerk.. En dat filmt ie met zijn telefoon en dat mag ik dan weer bekijken als hij, na zeker 20 minuten dirty talk van mij, zijn pap in mijn zaadcontainertje heeft gedumpt. En doet dat, net niet schreeuwend in het hoerigste hoertje ooit.
Samen liggen we op het megabed. Ik bekijk de video, Ralf iets op zijn telefoon.
Plots staat Ralf op en loopt richting woonkamer. Nog net hoor ik hem de naam van mijn ex noemen. En dat geeft toch nog meteen een knoop in mijn maag. Ondanks mijn vliegende herstel triggert zijn naam, aanwezigheid ergens of bepaalde post nog altijd een berg emoties die ik tijdens mijn huwelijk blijkbaar heb opgestapeld. Maar ik voldoe aan de opdracht Jacobine de video van mijn anale sekscapade van net, toe te sturen. En meteen daarna bel ik haar. Ze pakt meteen aan en ik merk dat ze verbloemd dat ik het ben. ‘Hey lieffie, alles goed?’. Ik begin meteen met janken. Hortend en stotend leg ik haar uit dat alles daadwerkelijk hemels is, maar dat Ralf net is weggelopen uit de kamer en mijn ex zijn naam uitsprak. Ik ben al veel rustiger doordat jacobine altijd stevig doorvraagt en ik dus veel mag vertellen. Dat doet ze ook juist daarom. Het eruit gooien van oude angsten en emoties is cruciaal aldus psychiater Bestie. ‘Ik snap helemaal dat ie nog steeds onder je huid zit. Je bent er 15 jaar mee samen geweest hè? Maar ik zou me niet druk maken. Hij belt Ralf wel meer. Want die heeft belofte gedaan die moet worden nagekomen. En telkens als ie maar iets op of aan te merken denkt te hebben, belt ie. Maar zoals Ralf al zei: Niets wat je niet met geld kan oplossen. En mijn vermoeden, maar vraag het hem dadelijk maar, is dat je ex een belastingaanslag heeft gekregen om het van jou verkregen deel van het huis belastingtechnisch af te rekenen. En dat geld krijgt ie van ons terug. Zwart samen met de dagvergoeding voor als de jongens verblijven. Laten we wel afspreken dat als deze emotionele problemen niet snel verminderen de komende maanden, dat je wel even naar de psycholoog gaat. Woont twee deuren verderop. Want je wil hier zo snel mogelijk vanaf.’. Ik geef haar helemaal gelijk en kan meteen melden dat er een seksgod aan het voeteneind staat. We lachen alledrie, maar Ralf merkt bezorgd op dat ie kan zien dat ik gehuild heb. Ik vertel hem eerlijk dat ik mijn ex zijn naam hoorde noemen en meteen een knoop in mijn maag en tranen in mijn ogen kreeg. ‘Dan moet je maandag maar even naar Jaques lopen. Want da’s geen probleem waar je mee moet blijven rondlopen.’. Op mijn vraag wie Jaques is, komt als antwoord de buurman 2 deuren verderop. Schijnt psycholoog te zijn. Ik moet grinniken. Ralf kijkt me geamuseerd aan en na mijn uitleg zegt ie dat vrouwen veel te vaak het nog even aankijken. ‘Dus ga gewoon maandag. Des te eerder heb je echt rust in je hoofd.’ Ik kruip tegen hem aan omdat ik niet in hem weg kan kruipen. ‘En niks aan de hand hoor. Hij verbaasd zich over de hoogte van de belasting die hij moet betalen omdat ie jouw deel van het huis in eigendom verkregen heeft. Dus heb ik als volleerd kleuterjuf het nog maar eens uitgelegd aan hem.’. Van mijn gezicht leest Ralf mijn niet gestelde vragen al af. Eerst lacht ie me met meelij toe. ‘Weet je wat mij dit zegt? Dat hijzelf niet of nauwelijks gemaakte afspraken respecteert of nakomt. En ik ken dat soort onzekerheid niet, maar zie wel wat voor gevolgen het heeft op, in dit geval, jou. Want in ons bedrijf zie ik zo menig huwelijk stranden. Door niet de gemaakte afspraken na te komen. Maar kom ’s ff bij papa schatje ‘ zo lokt ie mij uit half op hem te komen liggen. ‘Hoe gaan wij weer terug naar net voor zijn telefoontje?’. Ik lach mijn bijdehante lachje. ‘Via mijn kontje?’. Ralf moet er smakelijk om lachen. ‘Ik probeer eerst even via de roomservice, maar hou jouw suggestie zeker bij de hand.’.
Roomservice bracht champagne, biertjes, een hele berg kleine snackjes op basis van vis en een soort bladerdeeg envelopjes met inhoud. Ralf vatte de taak op mij even ‘bij te voeren.’.
Ik lach om dat bijvoeren. Alsof we op een afgesloten natuurgebied verblijven in de winter. De vis vind ik niet echt te nassen. De gevulde bladerdeeg envelopjes zijn een groot succes. Er zit een crèmeachtige substantie in, die ook vlees bevatte, maar ik verder niet kan beschrijven. Een heerlijke smaak zat eraan en ondanks het bladerdeeg een licht verteerbaar geheel.
Ralf is all over me, in die zin dat hij blijkbaar tot de conclusie gekomen is dat ik lijdt. Want zorgzaamheid dekte de lading niet. Ik kreeg zelfs de vraag of ik naar huis wilde. ‘Absoluut niet lieve schat. Ik heb je vandaag gevraagd het avondprogramma af te kappen om ons hier te vermaken omdat ik de rust echt kan gebruiken. Maar morgen staan er 2 musea op het programma en jouw favoriet, een opera. En ik ben heel benieuwd naar jouw smaken en voorkeuren. En tijdens het winkelen is mijn verzoek jou te mogen aankleden. Want ook dat vind ik iets om me op te verheugen. En wat betreft mijn ex, je hebt gelijk dat ik beter maandag even ga. Ik ging er zelf vanuit dat er veel moet slijten. En ik de rest van mijn leven last van hem zal hebben. Dus vandaar dat afwachten. Maar zo’n man kan mij ook trainen in weerbaarheid naar hem toe. En eerlijk gezegd sta ik ook wel verbaasd van mijn reactie toen straks. Maar lief als ik ben voor mezelf, heb ik geconcludeerd dat ik op Jacobines eerste aanbod in had moeten gaan. Dat deed ze me 5 jaar geleden al. Iedereen zag wat ik niet wilde zien. De vader van mijn kinderen verdween langzaam uit mijn leven.’. Ralf kijkt bezorgd, maar ik ben niet meer verdrietig. ‘Ik zal je eerlijk zeggen dat ik ervan schrok. Er kwaad van werd op hem. En me nu steeds afvraag wat de kinderen nodig hebben? En je weet hoe ik ben. Dat moet dan ook nu.. Kunnen we meteen met de kinderen bespreken wat onze woonsituatie wordt.’. Ik kijk hem vol verwachting aan. ‘Het wordt een vleugel aanbouwen of een huis op ons terrein erbij. Maar als ik het mag beslissen van jou, dan is het sowieso blijven.’. Ik omhels en kus hem passioneel. ‘Vraag het de kinderen maar.’.
We gaan
Ik was het probleem even, dacht ik. Maar Ralf hakte de knoop snel door. We gaan naar huis. Dus toen begin van de middag van de nieuwe dag, mijn telefoon een videocall van mijn zoon aankondigde, pakte ik op en keek zo serieus mogelijk. En meteen na het antwoord op hoe was het op school, kondigde ik Ralf aan. ‘Die moet jou dringend even spreken.’ en nee mama weet niet waarom. Ralf zat natuurlijk klaar voor hem. Na twee zinnen liep ie met telefoon richting woonkamer want het was privé natuurlijk. Toen heeft ie aan hem gevraagd wat hij ervan zou denken, als Ralf aan mij zou vragen om te blijven? En wat hij dan beter vond: aanbouwen of in de tuin nieuw bouwen. Natuurlijk helemaal enthousiast besliste mijn zoon aanbouwen want hij had al gezegd dat ie wilde blijven. Maar alles moest geheim blijven tot we thuis waren. En dat gezicht! Want een geheim bewaren oké. ‘Maar jullie komen nog lang niet.’. Ralf lacht. Als jij nou om zes uur klaarstaat, komt er een auto om jou te halen. Kom jij ons met die auto ophalen. Oké?’. Mijn zoon vroeg nergens meer naar. Hoelang het ophalen ging duren, hoe moet het dan met school, een rotzorg kende ie niet als term. Hij zou er zijn voor zijn grote vriend die een belangrijk geheim alleen met hem had gedeeld. Ralf greep me letterlijk waar ie me grijpen kon na het gesprek. En begon heel rustig met kusjes en kneepjes over mijn hele lijf. Maar neukte me uiteindelijk zo hard en snel, dat ik out ging toen ik klaarkwam. En meteen in slaap viel want out duurt seconden. Alles stond helemaal klaar en Ralf hielp mij met aankleden. Net klaar, kwamen ze alles al halen. ‘Nou heb ik alleen de envelopjes niet.’. Ralf kijkt mij aan. Ik verklaar me nader. ‘Die snackjes van gisteren maken ze 8000 per dag. En bij hoge uitzondering zou er een batch extra gemaakt worden, die ingevroren mee kon. Allemaal zelf geregeld met de roomservice dame. ‘Als dat besteld is kun je het ophalen of sturen ze het na en komt het vanzelf’. Vol verwachting vraag ik het bij de balie. Na zijn eerste verbijstering moet de balietijger tot de conclusie komen dat die al in ons vliegtuig liggen -25 ingevroren. Kijk, daar kun je mee thuiskomen. De vlucht naar huis praten we over de toekomst. Eerst wil ie ons helpen verwerken dan opbouwen en uitbouwen. ‘Als ze of een van de twee wil haal ik de jongens het bedrijf in.’. Ik begin toch echt te denken dat Ralf daddy issues heeft. En schaterlachend deel ik het hem mede. Hij ziet nu zelf ook in, dat zelfs bij de Appie Heijn of C&A de kinderen van de eigenaren langer van wat anders mogen genieten. Maar zijn enthousiasme werkt bij mij aanstekelijk.
‘Die oudste van mij is helemaal wild van jou. Zijn grote vriend. En ik zou het een eer vinden als je hem zover weet te brengen dat ie jouw zelfvertrouwen overneemt. Want hij leert moeilijk, dat heb ik ook wel door. Maar sinds zijn vaders invloed weg is, groeit ie als kool. En wat dat betreft is het inderdaad heel jammer dat jullie geen kinderen hebben. Maar je hebt er dadelijk 2 tot je beschikking. Ik zou een van ons twee gewoon op zaad zetten, als ik jou was.’. Ik vond het een amusante opmerking. Maar ik zie het verkeerd vallen en pak hem stevig vast. ,’Schatje, sorry ik wist het niet. En weet het nog niet. Vertel het me alstublieft.’. Hij is echt verdrietig. Maar wel open over zijn verdriet. ‘Ik ben al mijn hele leven hartstikke onvruchtbaar…’. Ik vloek in mezelf. Als ie mij aankijkt, kus ik hem met alle liefde die ik in mij heb. ‘Dan ga ik maandag naar de psych. En daarna gaan we samen uitzoeken wat er tegenwoordig allemaal kan. Jouw dna in mijn eicel bijvoorbeeld. Daarom loop jij je helemaal kapot voor onze jongens? Wat ben je toch een ongelooflijk lief mens Ralf.’. Verliefd kijk ik naar hem op. ‘Ik hou van jou kanjer.’. Yep dat was de eerste keer dat ik dat tegen een man zei na mijn huwelijk. Maar echt waar.
Bij aankomst op Eindhoven Airport zien Ralf en ik een bekend tafereel.
Een chauffeur met limo, aan een rode loper afgezet met oprol lint op paaltjes. Maar er staat een kleine gestalte naast die ik, tot mijn grote schrik, nou niet bepaald meteen herken als mijn eigen kind. Ralf kijkt mij aan met de glimlach van de trotse ouder. ‘,Wat ziet ie er stoer uit he?’. Ik kijk hem vragend aan. Lachend begint Ralf met zijn hoofd te schudden. ‘Owhh wat ben jij erg zeg!! Dat jij je eigen kind niet eens herkend!’. Onderuit van het lachen. Mijn oudste wreekt mijn fout onmiddellijk: Hij rent eerst en springt dan zo bij Ralf in zijn armen die hem ronddraait en mij met tranen in zijn ogen aankijkt. ‘Hoi mam, klinkt het van rond Ralf zijn nek. ‘Ralf en ik moeten jou wat vertellen.’. Vanaf Ralf’s arm krijg ik een dikke kus van hem. In de limo zit hij weer bij Ralf op schoot. Ik hang met een verliefde blik tegen Ralf aan.
Zijn jullie op elkaar?
‘Wat betekent dat?’ vraagt Ralf. Even denkt hij over zijn antwoord na: ‘Nou gewoon, dat jullie verkering hebben.’. Ralf lacht omdat hij dat nog had kunnen weten van zijn eigen schoolleeftijd. ‘We zijn niet zo op elkaar als dat jij het bedoeld, maar Ralf, mama en Jacobine vinden elkaar wel heel erg lief. Maar niet zo lief als ik jou vind.’, lacht Ralf. Maar zoonlief heeft nog wat meer zaken te bespreken. Eerst kijkt hij Ralf aan. Maar als die bemoedigend knikt komt er toch een met zelfvertrouwen gebrachte ‘mam?’. Ik kijk hem vertederd aan. ‘Ralf en ik moeten jou wat vertellen.’. Ik veins verbazing en zie de spanning stijgen bij mijn oudste. ‘Ik zei toch tegen jou dat ik liever bij Ralf en Jacobine blijf wonen, in plaats van met zijn drieën ergens anders?’. Ik knikte. ‘Wat als Ralf en Jacobine zouden vragen of wij willen blijven, zou jij dat dan ook wel willen… Misschien?’. Ik zie hem emotioneel instorten. Er hangt een hoop voor hem vanaf. ‘Als Ralf en Jacobine dat zouden vragen, en jij het ook heel graag wil, dan zou ik dat natuurlijk ook wel willen. Hoezo vraag je…’. Verder kwam ik niet want toen vloog ie me huilend om mijn nek, en kon ik alleen nog maar troosten. En moest ie het grote nieuws eigenlijk nog vertellen. Eenmaal bedaard, vraag ik hem waarom hij dat eigenlijk vroeg. Zijn gezicht lichtte helemaal op. ‘Omdat Ralf aan mij al gevraagd heeft of ik dat ook zag zitten, en nou gaan we aanbouwen. He Ralf?’. Hoopvol kijkt ie in het lachende gezicht van Ralf. Die kijkt vertederd naar mij. ‘Nou ja, wij hebben dus besloten dat als jij ja zou zeggen, dat we dan een nieuwe vleugel aan het huis gaan bouwen. Want dan willen we meer ruimte ook. Of niet maatje?’. Hij knikt. ‘Echt wel pap.’. We schrikken er alledrie van. Paul zo erg dat ie er bijna weer van moet huilen. Maar Ralf grijpt ‘m zo van Mama’s schoot in zijn berenklem. ‘Noemde jij mij nou gewoon pap?’ Paul gilt het uit van al het gekietel. ‘Weet je wel hoe lief Ralf dat van jou vind?’. Hij geeft hem een kus, en houdt hem stevig vast. Paul kijkt hem haast verliefd aan. ‘Jij mag dat zeggen hoor lieverd. Maar alleen als jij dat zo voelt he jongen?’ Paul knikt.
Eenmaal door de toegangspoort thuis, vliegt Paul uit de auto, en naar binnen.
Daar loopt ie zowat, zijn broertje, Jacobine en het hoofd opvoedkunde omver, die ons al bij de deur komen begroeten. Want uiteraard weten ze nog niet waarom wij teruggekomen zijn. ‘We blijven! We mogen blijven!’ schreeuwt Paul de longen uit zijn lijf. Meteen vliegt ie Jacobine om haar nek. Meteen ook zoent hij haar vol op haar mond. Lang ook. En als Jacobine er bijna ongemakkelijk van wordt, en de kus verbreekt, kust hij haar weer op haar mond, meteen nog eens. En… Jacobine begint zachtjes tegen hem te praten, streelt hem over zijn wang. Hij blijft haar maar zoenen. ‘Ik ben zooo verliefd op jou’ horen we Paul nog tegen haar fluisteren.
Eenmaal binnen hangt Paul, op schoot bij Jacobine, met een flinke kleur op zijn gezicht, loom tegen haar flinke tetten aan. Hij staart naar niets in de verte. Mijn jongste vraagt alleen nog ‘ofte we tan niet meer hoefte te verhuizen’ en vond dat verder heel prima. Van Paul leek zo’n last te zijn afgevallen dat ie er, letterlijk, ziek van was, zo zwaar was die geweest. Dagenlang had ie koorts, sliep nagenoeg constant en toonde geen enkel teken van aanstelleritus. Een week had ie moeten herstellen. Een week die we nagenoeg geheel in bed hadden doorgebracht. Tenminste, als we niet zochten naar een oplossing voor Ralf’s vruchtbaarheidsprobleem, of ik bij de psycholoog zat. Want die pakte meteen maar ff door, zeg maar, en binnen een week zaten we alledrie in therapie. De kids bij twee kindertherapeuten, ik bij de buurman. Daar leerde ik snel met wat voor man ik getrouwd was geweest. Ik kom uit een gezin waar normen en waarden, maar ook schaamte, gezag en tradities een belangrijke rol speelde. Mijn ex gebruikte dat gegeven om mij te laten denken dat het een schande zou zijn als ik… En de rest vul maar in. Door steeds maar weer twijfel te zaaien over wat er over mij, ons gezin wel niet gedacht en gezegd zou worden, als ik niet naar zijn pijpen danste, maakte dat ik mijn eigen kompas niet meer kon volgen en ging twijfelen aan alles.
Ondertussen, in de master bedroom ..
Was Ralf helemaal het haantje, sinds we hadden uitgevonden dat er een zaadcel kon worden voorzien van zijn dna en zo een eicel van ons kon bevruchten. En nou wil meneer ons gewoon alletwee ‘zwanger schoppen ‘ zoals ie dat met het nodige bravoure pleegt te noemen. ‘Een jongen en een meisje ‘ werden het, zo wist ie zeker. Jacobine en ik hadden daarop gewoon maar even overlegd met de kliniek die dit allemaal voor ons zou gaan realiseren. Maar geen enkel probleem hoor. Als ze toch aan het knutselen gaan. Dan kon na de bevruchting in het lab van meerdere eicellen, gewoon geselecteerd worden voordat ze ons zwanger zouden schoppen. Wie het jongetje en wie het meisje wenste te gaan voldragen was het enige wat wij nog moeten beslissen. Maar pas na de verbouwing besluiten we. Want het bouwteam, bestaande uit Ralf en mijn oudste, waren enigszins uit de bocht aan het vliegen, bouwtechnisch gezien. ‘Mam en mam’, zo begon mijn oudste de eerste bouwvergadering tegen mij en Jacobine, ‘we gaan toch verhuizen!’. Ralf liet hem nog maar eens extra genieten door hem te wijzen op onze verbazing en verwondering. Hij gierde het haast uit van het lachen. De bravoure was niet van zijn gezicht te slaan.
‘Ahhh, echt waar?’ veinzen we teleurstelling. ‘Maar waar naartoe dan?’.
Jacobine en ik hadden het synchroon klagen vantevoren even geoefend. Voor het antwoord moest mijn oudste toch nog even in fluisteroverleg met zijn grote vriend. Toen weer heel hard lachen om vervolgens haast ‘Naar achter de muren ‘ uit te gillen. Wij vragen natuurlijk hoever dat wel niet weg is. Dan moeten we allemaal, de nanny is er ook nog gewoon, meekomen. We lopen naar de achterkant van de villa. En daar hangt, scheef en gehaast opgehangen, een groot laken voor een deel van de schuifpui.
En dan komen wij erachter waarom wij vandaag allemaal weg moesten.
Want als Paul het laken wegtrekt, wijst ie ons eerst subtiel op het feit dat we zojuist een binnenmuur zijn gepasseerd en samen met de buitenmuur ligt onze nieuwe woonplaats achter de muren en dus in de achtertuin. En wat voor een onderkomen. De afgelopen dag heeft een gigantische hijskraan driekwart van de achtertuin volgezet met units. U weet wel van die tijdelijke oplossingen voor als een gebouw ontoegankelijk wordt. Hoeveel vierkante meter er is neergezet weten we niet, maar een man of twintig is er aan het werk alles aan te sluiten en in te richten. ‘Ralf en ik hebben uitgerekend hoeveel vierkante meter het hele huis is, en dat staat nou daar, maar niet meer op elkaar.’. En trots dat mijn manneke is! Wij knuffelen de twee bouwtijgers helemaal dood en krijgen dan een rondleiding van Paul. ‘Wel eerst een helm op.’ Ralf en Paul en Peter hebben alledrie een fel gele helm precies op maat. Wij, ik Jacobine en de nanny krijgen een donkergroene.
We kijken onze ogen uit. Over 14 dagen is het klaar.
Ze hebben letterlijk de gehele villa na laten bouwen in de tijdelijke units. ‘Hier is onze speelkamer. En helemaal aan die kant is de grote mensen slaapkamer.’ legt Paul enthousiast uit. ‘En hier is onze slaapkamer met de badkamer ernaast’. Jacobine en ik veinzen opnieuw dramatische taferelen door te roepen dat die voor de grote mensen veel te ver lopen is. Paul en Ralf wisselen een blik en natuurlijk meteen weer de grootste lol, maar we krijgen geen antwoord. Dus Jacobine en ik zeuren gewoon door. Dat komt ons op een flinke reprimande van bouwbaas Paul te staan. ‘Jullie moeten gewoon even geduld hebben.’. Mijn Paul die roept dat wij geduld moeten hebben. Ik barst bijna in tranen uit van blijdschap. Hij is zoveel gegroeid..
‘s-Avonds liggen we met zijn drieën in bed na te praten.
Jacobine en ik zijn all over Ralf. Hoe blij we zijn met hem, zijn werk met de kids en zijn geduld met mijn ex. ‘En Milaan doen we gauw een keer over.’, beloof ik de grote meester. ‘Ja dat weet ik. We vliegen met zijn allen morgen naar Milaan. Maandag zijn ze vrij, dinsdag is er een studiedag morgen zijn ze ziek. Dan hebben we 5, eigenlijk 4 dagen Milaan. Ik vond van wel.’. Hij grijnst zijn geile boevenlachje. ‘En nou wil ik neuken!’. Jacobine en ik reageren synchroon: ‘Kutje of kontje’ Uiteraard weer lol alom. ‘Jouw kutje, jouw kontje’ verdeeld Ralf de taken. Ik duik tussen Jacobines benen om haar goed nat te likken terwijl zij en Ralf tongzoenen. Ze kreunt zo lekker geil, dat het gewoonweg jammer is dat ik dat hier niet kan laten horen. Als ik haar tegen haar eigen wens in, supersnel laat klaarkomen, heeft ze ook ineens eisen. Namelijk de deeptroat challenge. Oftewel, ze wil Ralf’s pik weleens geheel in mijn keeltje zien verdwijnen. En dat ze het meende bleek toen Ralf mij inderdaad begon te neuken. Ze voelde met haar hand voorzichtig op de plek net onder het strottenhoofd. Kreunde zowat, hoe ongelofelijk geil ze het vond dat haar bestie dit voor haar man deed. En fluisterde de geilste complimentjes, tussen het proberen mijn tepels eraf te zuigen door. ‘Ik wist het.’ fluisterde ze, ‘Ik wist dat jij zo bent als ik. Er is voor jou ook geen grens aan wat jij zou doen voor je man. Nou voor onze man mijn allerliefste lekkertje. Want nu dat jullie blijven, kunnen we daar wel over spreken.’. Hup en daar dook ze weer op mijn tieten. Toen ze de weg richting down under inzetten, gaf ik Ralf teken zich terug te trekken. Een klein kneepje net onder zijn bil laat hem weten dat er wat is en daar reageert hij acuut op door zich geheel uit mijn mond terug te trekken en bezorgd kijkend te vragen wat er aan scheelt. Hetzelfde principe als het stopwoord bij een BDSM sessie. ‘Niks ernstigs, lieve schatten van me. Ik moest alleen voorkomen dat jouw allesie hier zou doorstoten richting grot druipenstein. Want deeptroating en klaargelikt worden zat pas in de volgende module van de cursus Tot slet gemaakte.
‘Dat oefenen we wel weer als ik mijn net aangeleerde vaardigheid routineus kan ondergaan.’. Jacobine neemt de gelegenheid te baat om mij gelijk maar even af te lebberen als dank dat ik voor hen gekozen heb. Ik corrigeer haar door te melden dat dat Paul zijn verdiensten waren, samen met onze grote leider. Die is er inmiddels vandoor overigens. Wat mij mooi de kans geeft Jacobine bij te praten over Ralf’s emotionele episodes in Italië. Ze is verbaasd en verheugd tegelijk. Verbaasd, omdat haar Ralf nooit emoties toont. Zeker niet naar buitenstaanders. En dat verheugd haar dan ook weer want ik ben dus geen buitenstaander meer. ‘Sterker’ betoogd Jacobine, ‘je hebt in een paar maanden voor elkaar waar ik 5 jaar over deed, namelijk hem zover krijgen zich ook aan jou over te geven, maar dan op het puur emotionele vlak. Het zegt ons dat hij je volledig vertrouwd, en we feitelijk een familie zijn geworden.’. Even tongzoenen we. ‘Ik heb, nadat ie mij geëmotioneerd uitlegde wat zijn gesprek met Paul, die eerste week, hem had gedaan en hoe ie mijn ex heeft aangepakt, tegen hem gezegd dat ik van hem houdt.’. Even raak ik geëmotioneerd. En Jacobine is er ook even stil van. Maar dan duwt Jacobine me om zodat ze half op mij kan komen liggen. ‘Dan heb ik nu, vele jaren na onze eerste ontmoeting, eindelijk wat ik al wil sinds ik jou voor het eerst aankeek.’. Ik kijk haar vragend aan, terwijl ik eigenlijk echt wel weet wat Jacobine wil sinds onze eerste ontmoeting, namelijk: ‘Jou. Ik wil jou al sinds ons eerste oogcontact. En omdat ik zo ongelooflijk gek op jou ben, heb ik me gaandeweg neergelegd bij wat het was. Maar ik had je ex nog geaccepteerd als dat had betekent dat ik jou dan niet meer los hoefde te laten.’. Wauw, wat voelde ik me door haar open eerlijkheid, me geliefd en gewaardeerd. We verliezen ons weer in elkaar totdat ik me bedenk dat ze nog niet alles weet. ‘Weet je wat er in de limo onderweg naar hier is gebeurd?’. Jacobine weet gewoon dat er nu iets spectaculairs gaat komen. ‘Paul en Ralf moesten mij natuurlijk nog hun geheim vertellen.’. Jacobine lacht vertederd en knikt. ‘En nog voordat het hoge woord eruit was vloog Paul me al huilend in de armen omdat ik ja zou zeggen, mochten jullie mij vragen bij jullie te blijven wonen. Eenmaal bedaard vraag ik naar het waarom van die vraag en toen kwam het hoor! Want Ralf had het hem ook al gevraagd en nu dat ik dat ook wel wilde hadden onze mannen besloten dat we gingen aanbouwen. En als Ralf nog even de bevestiging van zijn maatje vraagt, antwoord Paul hem spontaan met echt wel pap!’. Jacobines ogen vragen maar een ding. ‘Ralf reageerde weergaloos. Want Paul schrok zo van zijn eigen reactie dat ie bijna weer in tranen uitbarstte. Maar Ralf kietelde hem meteen dood en bedankte hem omdat ie het het liefste vond dat ie ooit had gehoord. En dat ie hem pap mocht noemen als hij dat zo voelde. Hij is zo ongelooflijk gek met die jongen van mij. Als ik daar aan denk, doet het me zeer dat ik 5 jaar geleden niet ben ingegaan op jouw aanbod bij jullie te komen wonen.’. Jacobine ligt nu half op half naast me, en likt en zuigt subtiel op mijn oorlelletje en hals. ‘Dat aanbod was vooral ook lust gedreven moet ik je eerlijk bekennen hoor. Ik zat met Ralf toen in de verdiepingsfase. En moest hem vertellen wie of wat mij sneller liet komen als hijzelf. En toen heb ik hem eerlijk over ons verteld en hij heeft mij gezegd dat er wat hem geen grenzen zouden zitten aan de hulp die wij jou en de kinderen zouden aanbieden indien je zou kiezen voor jezelf en de kids.’.
We knuffelen en zoenen loom met elkaar als we eigenlijk tegelijk onszelf afvragen waar onze grote leider is gebleven. Jacobine checkt haar telefoon en weet zelfs een geluidsverbinding tot stand te brengen. En wij horen zodoende Ralf enorm tekeer gaan. En wij luisteren in verbijstering als blijkt dat het onderwerp onze lieve kleine grote Paul betreft. Want Ralf was toch duidelijk geweest dacht ie. En stond Pauls telefoonnummer achter alle zaken waarover Paul mocht beslissen. De bouwbaas noem ik hem maar even, werpt tegen dat ie dacht dat Ralf een geintje maakte. Ralf pareerde dat met dat ie in 25 jaar samenwerken nog nooit een geintje had gemaakt. Altijd letterlijk zei wat ie wilde. En die 25 jaar dan ook de enige reden was dat ie er niet met al zijn mensen eruit vloog, mits: ‘Jij gaat vandaag nog excuses maakt aan die jongen van mij. Want helemaal niemand praat zo tegen mij of mijn familie, en blijf helemaal van mijn kinderen af, want ik vermorzel je.’. De bouwbaas sputtert excuses en vraagt wanneer ie Paul kan spreken. Dat hoort ie nog blaft Ralf ‘m af.
Zonder ons ook maar iets te laten merken, komt ie joviaal terug bij ons met een blad vol drankjes en hapjes.
En 1001 excuses want zijn vice president had gebeld met een groot zakelijk probleem. Helaas ziet ie aan onze gezichten dat wij iets meer weten. Als we allebei aan een arm van hem hangen en hem zo geil mogelijk proberen duidelijk te maken dat we hebben meegeluisterd,
‘Maar superlief dat je ons mannetje zover hebt laten promoveren. Al begrijpen wij niet hoe het kan dat leidinggevenden van 3x zijn leeftijd aan hem verantwoording moeten afleggen.’. Door ons gegeil staat Ralf’s pik strakker als strak. En terwijl ik hem begon te zuigen, en Jacobine het rimmen voor haar rekening nam, probeerde Ralf zonder te kreunen uit te leggen dat er van de 450 puntenlijst die op volgorde moet worden afgewerkt, er bij 6 taken Pauls telefoonnummer stond vermeld voor als er vragen waren. Dat had de bouwbaas gezien en ook naar Paul gebeld. Toen die bevestigde dat het klopte en vroeg wat ie wilde weten, had de bouwbaas hem uitgelachen en gezegd dat ie met kleine kinderen geen zaken deed. En opgehangen. Toen Ralf het telefoondisplay aan zag geven dat Paul belde is ie bij ons weggelopen om aan te nemen. En toen Paul overstuur aan Ralf vertelde wat er gebeurt was had Ralf met hem afgesproken dat hij zijn schoolwerk gewoon moest afmaken. En Ralf zou alleen ervoor zorgen dat de bouwers stopte totdat ze eind vd middag konden vergaderen. En dat ze bij Paul op het matje moesten komen. ‘Want nou moest Paul vanmiddag de bouwbaas maar eens goed duidelijk maken wie er de baas was. Toen Paul keek (videocall) alsof ie niet begreep wat Ralf bedoelde, kwam Ralf met het enige dat Paul nog van hem wilde horen. ‘Je moet gewoon tegen de bouwbaas zeggen dat als papa zegt dat ze jou moeten bellen, ze hebben te luisteren. Want wie zijn huis zijn ze hier nou aan het verbouwen? Ons huis toch?’. ‘En als ze dan nog niet luisteren pap?’. Beide schrokken niet weer van deze verspreking. Dan mag je ze allemaal ontslaan. Als directeur van papa’s bedrijf mag jij dat beslissen. Snap je wat pappie bedoeld schatje? Paul knikte glunderend van ja.’. Wij deden geëmotioneerd waartoe wij op aarde zijn: Onze geliefde leider bedienen. En met een passie die je alleen bij de allergeilsten ziet. Hij kreunde ons heerlijke complimenten toe, voordat hij schreeuwend klaarkwam. Daarna kwam ie meteen terzake: ‘Jullie blijven hier want ik moet jullie nog nemen vandaag. Dan ga ik de jongens wel halen want dan kan ik Paul voorbereiden op zijn eerste grote management klus. Wij stemmen uiteraard in. ‘En naakt blijven ‘. Jacobine en Ralf keken elkaar vol lust aan. En toen Ralf weg was wilde ik weten waarom. ‘Heb jij meegekregen wat er tussen mij en Paul gebeurde, toen ie jullie van het vliegveld had opgehaald?’. Ik knik Nee, want niet precies. ‘Nou’ begon Jacobine, ‘Toen ie mij aanvloog en begon te zoenen alsof ie mij klaar wilde laten komen, heb ik hem echt uit mijn nek moeten trekken, omdat ik er net zo nat als ongemakkelijk van werd. Toen ik vroeg waar ik dat aan verdiend had, keek hij me zo verliefd aan en verklaarde mij dat ie zowww verliefd op mij is.’. En Ralf kreeg dat goed mee, en dus reken er maar op dat Paul ons eerst naakt zal gaan zien alvorens wij weer kleding mogen dragen.’. Enigszins geshockeerd was ik wel. Maar wat Jacobine aan gretigheid liet zien was nog verontrustender. ‘En daarna? Want je gezicht verraad aan mij dat je er meer geil als ongemakkelijk van bent geworden.’. Jacobine, mijn zuil van zelfvertrouwen en persoonlijke groei, zweeg. Blozend nog wel. ‘What the fuck Jac!”. Ineens is Jacobine weer terug op aarde. ‘Neehh, Nee, Nee zo is het niet. Echt niet, dat zou ik jou toch nooit aandoen. Ik kan niet ontkennen dat het me veel meer deed als gezond voor me is. Ik ben dan ook bang dat dat dan ook de reden is dat Ralf dit zo regelt. Hij wil zeker weten dat ik me niet aan hem vergrijp. Maar lieffie, al moet ik er mijn clit voor afknippen, ik ga echt niet met jouw zoon aan de haal. Tenzij ie op zijn 18de nog net zo verliefd op mij is als vandaag. Want dan gaat ie voor zijn verjaardag een weekje winkelen met mammie Jacobine hoor. Reken maar van yes!’. Enigzins gerustgesteld vallen we op het bed neer, en doezelen ff lekker weg.
Als ik weer wakker wordt zijn we niet meer alleen.
Ralf leunt met een geamuseerde glimlach om zijn mond tegen de deurstijl. Paul staat langs het bed te fluisteren met Jacobine. Pas als ie naakt bovenop Jacobine kruipt snap ik wat er gaande is. Ze ontvangt hem met open armen en hij gaat met zijn hoofd in haar nek liggen. Zijn handen lijken maar niet te kunnen beslissen waar op haar borsten ze het beste liggen. Ze fluisterde hoogstwaarschijnlijk om mij niet wakker te maken. Ik luister stiekem mee met die twee. ‘Vindt je mammie Jacobine zo mooi dan?’. Ondanks de kleur op zijn wangen die vermoeidheid en spanning verraden, knikt ie fanatiek ja. ‘Echt wel mammie, jij bent de allermooiste mammie ooit.’. Ze streelt hem zachtjes over zijn rug en billen. Ik zie hem alsmaar slaperiger worden. ‘En hoe moet dat nou dan?’ fluisterde Jacobine. ‘Ik kan toch niet bij Ralf weggaan om met jou te trouwen?’. Maar dat was volgens Paul helemaal niet de bedoeling. Want Ralf was natuurlijk ook niet met mij getrouwd dus ‘wij dachten niet dat dat een probleem ging worden.’. Dan kan ik mijn lach niet meer houden. Een loom ‘Hoi mammie ‘, daar moest ik het mee doen. ‘Jij hebt er al met Ralf over gepraat?’. Hij knikte voordat ie haar weer op haar mond kuste. Met tong deze keer. ‘Ik praat met pappie over alles.’. Hij zakte langzaam weg in de mooiste droom ooit. Toen ie sliep, keek Jacobine mij verlekkerd aan. ‘Sletje’ vormde mij lippen zonder geluid te geven. Voorzichtig kantelde Jacobine Pauls lichaam zodat ik tussen zijn buik en de hare kon kijken. Een plakkerige witte vlek zat bij beide op de buik thv Pauls nog altijd strak staande pik. ‘Is ie klaargekomen?’. Jacobine knikt bevestigend. Om hem nog wat rust te gunnen, blijven we nog een paar uurtjes liggen met zijn drieën. We slapen vrijwel meteen weer. Ralf komt Paul halen om te douchen. En dat lukt zonder Jacobine wakker te maken. Ik lach geil verliefd naar Ralf. Hij knipoogt naar me, en loopt met de nog slapende Paul in zijn armen richting badkamer. Ik klim aan het einde van het bed over Jacobine, want om de een of andere reden wil ik dit mannentafereel wel ff meemaken zeg maar. ‘Hee pappa’ hoor ik Paul slaperig fluisteren. ‘Ha jongen, je hoeft niet meer te fluisteren hoor. We zijn ver genoeg weg. Had je lekker geslapen?’. Fanatiek knikt ie ja. ‘Mammie is zo lekker zacht, ik kreeg er helemaal kriebels van.’. Ralf grinnikt. ‘En wat vond mammie daarvan?’. Ralf zet mijn oudste neer en die kan zo onder de al lopende douche stappen. Terwijl hij zwaar geïnteresseerd kijkt hoe Ralf zich van zijn kleding ontdoet, antwoord hij dat ze precies had gezegd wat Ralf al had voorspeld en hij had geantwoord wat ze eerder hadden besproken, namelijk dat mammie ook niet met Ralf ging trouwen, maar wij elkaar toch lief vinden. ‘Goed zo jongen, ik ben trots op jou. Zal ik jou eens lekker inzepen?’. Nou dat mocht wel van Paul. ‘Heb je weleens gedoucht, samen met je vader?’. Paul knikte nee. ‘Dus dan heeft pappa ook nog nooit uitgelegd waar je op moet letten, bij het wassen, nu dat jij al een echte kerel begint te worden?’. Weer knikt Paul nee. ‘Dat is ook niet zo heel erg, dan zal ik jou dat weleens leren. Let op.’. En terwijl Ralf mijn oudste bijbrengt hoe de penis van de man goed schoon wordt tijdens het douchen, draai ik me weer om, en wandel terug naar Jacobine in het bed. Ik laat er bij terugkomst geen gras over groeien, maar kus Jacobine wakker, zet mijn rechterbeen over haar heen en laat me dan voorzichtig zakken. ‘Lik me’ vraag ik haar hees. Ze deed het niet alleen. Maar deed het met heel veel plezier en zeer grondig. Eenmaal klaargekomen lopen we samen naar de badkamer waar zojuist de heren nog aan het douchen waren. We staan al gauw elkaar in te zepen, te bekken en ronduit te genieten van elkaar. Ik heb Jacobine nog maar net tegen de douchewand staan om haar eens flink te verwennen of we horen ineens Paul, ‘Mammies waar zijn jullie?’ roepen. Synchroon roepen wij dat we in de douche zijn. Dan gaat wel de deur open maar hij komt niet binnen. ‘Moeten jullie eens komen kijken dan!’. Wij zijn zeer benieuwd. Met ieder een handdoek om ons heen, die Jacobine gewoonweg onder haar borsten vastzet, lopen wij de slaapkamer in. En acuut springen mij de tranen in mijn ogen. Want midden in de kamer staan de heren stoer te wezen naast elkaar. Allebei gekleed in exact hetzelfde maatkostuum. En zo’n peperduur handgemaakt maatkostuum waar Ralf een kast van vol heeft zo zie ik meteen. Ralf met een paar prachtige, ook handgemaakte, Italiaanse leren schoenen. Paul met een paar kekke felgekleurde Nikes eronder. Als hij de tranen over mijn wangen ziet lopen, is ie meteen bezorgd. ‘Wat is er mam?’. Ik kan me niet meer beheersen en trek hem tegen me aan. Als ik hem weer aankijk begint ie te snappen dat mama niet huilt van verdriet. ‘Mama moet huilen omdat ze zo trots is op jou. Want hoe kan mama van zo’n knappe vent nou verdrietig worden?’. ‘De mannen glimmen van trots. ‘Kom jongen, wij gaan even vergaderen.’. Samen vertrekken de heren richting nieuwbouw in de achtertuin. Wij duiken met zijn tweeën terug in bed . Jacobine legt wederom verbinding met Ralf’s telefoon. En jawel hoor, wij kunnen letterlijk horen wat er gezegd wordt. Zo horen we Ralf uitleggen dat Paul inderdaad mag bepalen hoe de speelkamer en de slaapkamers van de jongens eruit moet komen te zien. Ook bepaald hij waar de tweede badkamer en de 4 toiletten moeten komen en weet hij precies te melden wat waar moet worden aangebracht. ‘Ik wordt hier geil en week tegelijk van, weet je dat? Hoe Ralf hem in zijn kracht weet te zetten is echt ongelooflijk bewonderenswaardig. Ik ben zo blij dat ik ja tegen Ralf heb gezegd daar op dat marktplein. Je wil het niet weten.’. Jacobine en ikzelf hebben beide tranen in onze ogen. Als we zien dat het kindermeisje met mijn jongste thuiskomt kleden we ons snel aan. Als we beneden komen zijn de heren ook net klaar met vergaderen. In geuren en kleuren horen wij natuurlijk het hele verhaal. Eenmaal klaar hangt Paul alweer bij Jacobine op schoot tegen haar heerlijke tieten. ‘Weet je wat wij morgen gaan doen?’ wil Ralf van de jongens weten. Die weten uiteraard van niks. ‘Morgen’ verteld Ralf glunderend, ‘gaan we met zijn allen naar Italië!’. De jongens willen meteen weten waar dat ligt, herkennen pizza en pasta als gerechten die ze allebei kennen en vragen zich alleen nog maar af of dat niet ontzettend ver rijden is. ‘Jazeker’ bevestig ik. ‘Maar Ralf heeft een vliegtuig.’. Die bekkies! Ze vielen eerst spontaan open. Toen mocht Ralf alle vragen beantwoorden die er te beantwoorden vielen.
En we neukte nog lang en gelukkig!
